Αυτοσχεδιάζω , κι εκείνες όλο έρχονται

Δημιουργός: ΕΛΠΙΔΑ

καλή σας νύχτα ποιητές μου!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτοσχεδιαζω ,
σε λευκή εικόνα , σε χαρτί , σε πάπυρο..
κι όμως οι λέξεις πνίγονται , ζητούν ελευθερία.
Απέτυχα! δε μπορώ να τις φροντίσω κι ας με κρατάνε ζωντανή.
Παράνομη μεσα στο κόσμο τους , απλώνω χέρι για να πάρω...
ότι το μάτι δε χορταίνει , ότι το χέρι μου ζητάει, ότι η φωνη μου χαιδεύει απαλα.
Με συλλαμβάνουν , σε λούνα παρκ με πάνε ,
στο τραινάκι του τρόμου , με ασύλληπτες λέξεις-κατηφόρες..
ζαλίζομαι , και το μυαλό μου κάνει έρωτα μ'ατέλειωτα κενα!
Είναι που τρέφουν το θυμό της επανάληψης , και σε αποσυντονίζουν..
Αυτοσχεδιάζω..
στο μυαλό , στη ψυχή , στο σώμα..
και ξεχνώ πλέον να βάλω υπογραφή..
και εκείνες σαν πολεμιστες μου αποδίδουν φόρο τιμης..
κι όλους τους γυμνούς εραστές της σκεψής μου τους ρίχνουν στη
φωτιά!
Αυτοσχεδιάζω ,
σε δρόμους , σε δάση , σε πλατείες..
και απορρίπτω όλες τις ευφάνταστες αλήθειες...
κι όλες οι λέξεις -δρυίδες , χρυσές πανοπλίες ντύνονται ,
χαιρέκακα γνέφουν σε κάθε μου παράθυρο.
Αυτοσχεδιάζω,
με τα μάτια κλειστά πλέον..
και περιμένω ένα σκοτάδι όλο φως
να μου δέσει τα χέρια!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2006