Δαχτυλήθρες Δημιουργός: Ανδρέας Ανδρέου Για τις νέες αρχές και τα περίεργα μα πάντα όμορφα ξεκινήματα των ανθρώπων... Γεια χαρά σε όλους παιδιά! Αφιερωμένο στο φίλο μου Ανδρέα και σε όλους ποιητές της σελίδας, Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Δαχτυλήθρες
Δεν είχε τίποτα να τραγουδήσει
την ώρα που πέφτει η σκιά μικρή
ο ληστής κοίταζε κατά την πόλη.
Ήταν ο χρόνος του ιδανικός
ο μόχθος της αγάπης του συνήγορος.
Μέρες τώρα απελπιζόταν κομψά.
Υπήρξε φύλλο ανελλιπώς αδιάσπαστο.
Χάθηκαν τα αερόστατα ακαύσιμα
Μια ανεμώνα υποκλινόταν στον ήλιο.
Εσένα που φυτοζωείς, οχυρωμένη απουσία,
σε βρίσκω στα κενά του λόγου.
Δίνουμε δύο και μας περισσεύει.
Mοιάζεις στη λύκαινα του Καπιτωλίου
Σα μια ζωή που προκαλεί μόνη το θάνατο.
Είσαι οι δροσοσταλίδες αραχνοΰφαντων ερωδιών
τα ετερόχρωμα των άθαλλων ιβίσκων
ένα σμήνος μέλισσες που βόσκουν στο κεφάλι μου,
ένα κοπάδι ψάρια νεκρά της αχερουσίας.
Οι ψυχές της λίμνης που αναστενάζουν
εργάζονται με μαυρομάνικα μαχαίρια
να φτιάξουν μια ανθεκτική δαχτυλήθρα
να μην τρυπάει το άσπρο της δάχτυλο.
Απαιτούμε το κίτρινο και το γαλάζιο.
Να δώσουν χίλιες αργυραμοιβές,
να φραχθούν οι συγχωρητικές ανάγκες.
Θα μείνει ο τυχαίος αλγόριθμος μόνος
και η επιτήδευση οποιουδήποτε Γιάννη,
ένας ήλιος που χύνει κίτρινα δάκρυα
και η ιδέα του τέλειου συνοπτικού,
όπως ο αδιάφορος ερμηνευτής των κύκλων
που εκσφενδονίζει καραμέλες από κώνειο
και κουφάρια ψόφιων χελώνων της άμμου.
Νεογέννητα απογεύματα κρυμμένα σε στοές
διθύραμβοι φοβισμένης επανάστασης·
με μια πατούσα η συντριβή των αρχών.
Να δώσεις κατανόηση στην απουσία μου.
Ο τελευταίος Γιαπωνέζος αυτοκράτορας
κρύβεται γλυκά πίσω από ένα πεύκο.
Να δώσεις κατανόηση στην απουσία μου.
Μην τον πιέζεις το χρόνο, είναι δικός μας
χάσαμε τόσα απογεύματα σπαταλώντας τον
άσε το χρόνο να φύγει σαν ταξιδιώτης.
Η άλλη πλευρά της νύκτας ίσως είναι το πρωί.
Και θα ‘χουμε δαχτυλήθρες για άμυνες
να κρύβονται τα σώματά μας από πίσω
σα Γιαπωνέζοι αυτοκράτορες που κλαίνε.
Κύπρος, 15 Σεπτεμβρίου 2006
Ανδρέας Ανδρέου - Αστυάνακτας.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2006 |