Στα όρια της λησμονιάς

Δημιουργός: storm

Είδα ένα κομμάτι ουρανού στον καθρέφτη της ερημιάς μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χάθηκες μέσα στο φεγγαρόφωτο καλπάζοντας
Σελήνη στρογγυλή και σιωπηλή σου'δειχνε το δρόμο
να φτάσεις μέχρι τα θεμέλια των βουνών
Μην τραβάς το χαλινάρι,μην κόβεις ταχύτητα,
μην λοξοδρομείς,ψυχή μου..

Ακούς την μουσική μέσα στης νύχτας το δάσος;
Βλέπεις τις σκιές στο ασημόχρωμο φως;
Γιορτή τα ξωτικά έχουν απόψε...
Μην σε πλανεύει η λάγνα ομορφιά τους
Θα ξημερώσει και θα δεις,
το πράσινο μουχλιασμένο δέρμα τους,
τα γαμψά,γκρίζα νύχια τους
που θέλουν να σ'αρπάξουν...

Γιατί είσαι άγγελος που το 'σκασες από παλιά εικόνα
Φτερά στα πόδια σου έβαλες
με πεθυμιά να περπατήσεις σ'αυτή τη γη..
Να βρεις το μαγικό μοχλό που θα σε βγάλει στο φως,
να διακρίνεις τα όρια της γήινης μνήμης

Κάλπασε,ψυχή μου,φύγε απ'τα φαράγγια
που βλασταίνουν πέτρες και σκορπιοί
Ο Θεός είναι φωτιά και χόβολη μέσα στη νύχτα,
κραδασμός ρευμάτων υπόγειων σπηλαίων,
κύμα και παλίρροια νικήτριας αγάπης
Έλα μου Άγγελε αντάρτη,έλα
Πάρε με στην κρυφή νοσταλγία του ουρανού σου,
χάρισε μου τους νιόβγαλτους πόθους σου...

Έλα....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2006