Επίλογος Δημιουργός: ΠΑΝΟΣ2 Στην ποίηση πεδίο ορισμού αποτελεί η ελληνική γλώσσα δίχως όριο...Στο συγκεκριμένο ποίημα καθε λέξη είναι συμβολική...Αφιερωμένο με εκτίμηση στον Αντρέα Εμπειρικο... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Από σήμερα δεν θα ξαναμιλήσω...
Έφτασα στο τέλος...
Η λυπητερή ιστορία μιας φωνής
που έσβησε μέσα στη
γαμημένη βοή
της ηθικής των πολλών
Έγραφα για τον Έρωτα
όπως εγώ τον ονειρεύτηκα
ακραίο και οδυνηρό
όμοιο με θάνατο
Έγραφα για το τέλος
όπως θα ήθελα να είναι
μια Έξοδος στο ʼλλο
η προοπτική της αιώνιας ζωής
Τώρα θα ψάλλω έναν κομμό
και θα βουτήξω στο Κενό
να βρώ την ʼβυσσό μου
να βυθιστώ στη μαύρη λίμνη
πίσω στο Χάος μου για πάντα
Μια απορία έχω μόνο...
Τί να πάρω μαζί μου;
Να πώ την αλήθεια...
Από την απονομή τιμών
βραβείων και των συναφών
στον νεαρό ποιητή
Από την χάραξη μνημείων
και τη διδασκαλία του έργου μου...
Πιό πολύ θα μου άρεσε...
να έρχονταν στο τέλος μου
όλα τα ανθρωπάκια...
οι κύριοι με τα σμόκιν
που κρύβουν το σάπιο τους κορμί
οι κυρίες με τα "μα" και τα "μη"
που ξεσκίζονται λαθραία
οι παρθένες σας με τις επτά οπές
και τους πυρακτομένους
πρωκτοφάγους
δονητές
οι αρχιερείς σας που ψάχνουν
πιτσιρίκια να εξομολογήσουν
και κλέβουν για λιπαντικό
λάδι από το καντήλι
να έρχονταν όλοι αυτοί
να μου'παιρναν μια πίπα...
τότε θα έφευγα καλά...
μα ευτυχία θα ήταν
να έφευγα από τη ζωή
αφού θα'ρχόσουν πρώτα εσύ
Εσύ το Ανθρωπάκι...
η μάστιγα που σήμερα
αποτελεί γενιά
Εσύ το χείριστο κακό
Κρύβεις τον πόθο σου
πίσω από την
μικροαστική διαστροφή
που αποκαλείς
Ηθική σου
Από τη μια όλα είναι φλου
κι από την άλλη
μας το παίζεις
εύθιχτος
Κρίνεις τα πάντα
τονίζεις το Εγώ σου
στο σεξ προσέχεις πάντα
να στοχεύσεις το σπέρμα σου
στο σωστό σημείο
λές κι είναι ο οργασμός
αισθητική απόλαυσις
κάποτε δημιουργείς οικογένεια
μα τη δομείς κι αυτή
στην ίδια αδιαφορία
που χρόνια πορεύεσαι...
Που και που...
μιλάς και για Θεό...
για ύβρι και για νέμεσι...
Τον φτύνω τον Θεό σου...
έτσι όπως έπραξε...
έχουμε γίνει Κώλος...
Έδωσε βλέπεις κρίση
σε μια κωλοτρυπίδα
Μορφάζεις;Για σένα λέγαμε...
Για μένα Θεός είναι η Αγάπη
σε κάθε της μορφή...
Για μένα Θεός είναι
το βλέμμα ενός μωρού
γεμάτο ευτυχία...
Θεός είναι κι ο οργασμός
κι ο Ερωτας μαζί...
θεία μανία φέρνουνε
στο νού...
Ας ήσουν λοιπόν στο
τέλος μου...
και θα έβλεπες...
πώς όλη σου η ζωή
κι όλη σου η ύπαρξη...
ήταν μια πετυχημένη
γερή
πρωινή
μαλακία...
Χαίρομαι έστω που η δική μου
τέλειωσε
σαν ένα
γρήγορο
γαμήσι
ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2003 |