αναλυση

Δημιουργός: fanoulla, Αντρη

........

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παντα κανω μια αρχη
οσο κι αν αυτη ποναει
παντα κυταω τη ζωη
καταματα οπου κι αν παει
κι αν το βλεμα χαμηλα
σκυψω εστω και λιγακι
ειν απλως προσωρινο
και ψηλα το παιρνω παλι

οτι αρχιζω προσπαθω
παντοτε να το τελειωνω
οσο πονο εχω δωσει μεχρι τωρα
τον πληρωνω
κι αν σκληρα μουχει φερθει η ζωη
καταλαβαινω
ειν ο δικος μου Γολγοθας
και γω απλως τον ανεβαινω

τα κοκκαλα τσακιζει λεν η γλωσσα
κι ας μην εχει
ενα δικο της σκελετο
μοναχα για να αντεχει
ετσι και γω οχυρωνομαι
στον κοσμο μου μ ασπιδα
την γλωσσα την ελληνικη
και κοτσια την ελπιδα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2006