Δευτέρα .έως...παρασκευή

Δημιουργός: ΕΛΠΙΔΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΔΕΥΤΕΡΑ

Ξύπνησε ,
και το χαμόγελο της οκνηρίας σηκώθηκε μαζί της
από το κρεββάτι.
Τεντώθηκε ,
δεν άνοιξε καν το παράθυρο , πήγε κατευθείαν στη
ντουλάπα.
Κοντοστάθηκε ,
τίποτα δεν της άρεσε και έκλεισε τα μάτια...

[align=center]ΕΤΟΣ 1920

[/align]και τη βρίσκει πάνω σε ξύλινη άμαξα ,
να κάνει έρωτα με τον αγαπημένο της , σε φόντο
κόκκινο στον αργαλειό φτιαγμένο.

ΤΡΙΤΗ

Το ξυπνητήρι χτύπησε..
μία , δύο , τρείς!
Στη τέταρτη 'ανοιξε τα μάτια , με μία απότομη κίνηση το έκλεισε ,
Σηκώθηκε ,
είχε σταθεί στη μέση τώρα.
Τη καρέκλα απ το γραφείο της τράβηξε κοντά της ,
κάθησε και έκλεισε
τα μάτια...

[align=center]ΕΤΟΣ 1940

Τη βρίσκει σε υπόγειο , στη χρονομηχανή την ελληνική ,
κατοχη χτύπησε το κατώφλι της ,
πεινουσε , το μυαλό και το κορμί στην προσμονή του
αγαπημένου της..

ΤΕΤΑΡΤΗ

Σηκώθηκε νωρίς ,
ένα τσιγάρο άναψε , άνοιξε το παράθυρο και
έκλεισε για άλλη μια φορά τα μάτια..


[[align=center]]ΕΤΟΣ 1960[/align]

Με παραισθήσεις αγκαλιά ,και χρώματα , που πότιζαν τις
ίριδες των ματιών της.
Ηταν αυτή και κείνος μόνο ,
σε απόλυτη έκσταση , δύο μουσικοί στη μέση μιας σκηνής..
μια ροκ παράσταση της εποχής..

ΠΕΜΠΤΗ

''Καλημέρα!!!''
Ακουσε , το περαστικό με το ακορντεόν , //
έφερνε κάθε πρωί νότες στη φτωχογειτονιά της..
Φιγούρα κλασσική , ταινία Κουστουρίτσα κάτω απ'το
μπαλκόνι της..
Απλά τα μάτια έκλεισε πιο βαθιά..

[/align]ΕΤΟΣ 1980

Πειραματισμοί και ντισκομπάλα , μουσική , και τεντωμένες
φλέβες..
Οι δυό τους πάλι ,
σε κίνηση αργή . γύρω απο τον εαυτο τους..
Ανταλλαγή ηδονών ,
μια χρονομηχανή ο έρωτας τους..

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Ξυπνησε ,
την αίσθηση της μάζας που λαμβάνει εντολές , ήταν η
πρώτη εντύπωση που σου δίνε η φιγούρα της.
Το παράθυρο ήταν ανοιχτό , η φύση σε καλούσε , σα μια παλιά σου
φιλη..να πιεις καφέ μαζί της..
αλλά εκείνη τα μάτια έπρεπε να κλείσει...


[align=left]ΕΤΟΣ 2000

Το τώρα , το σήμερα ,
στην παραλία κατέβηκε , τον βρήκε να την περιμένει.
Ετσι όπως ήταν πάντα ,
δυνατός , αιωνιος εκδικητής του χρόνου..
Εκείνη μόνο βιάστηκε ,
τον πηγε πίσω και μπροστά , με τη χρονομηχανή του μυαλού της..
Τον άγγιξε απαλά με τη ματιά της..
και το ξημέρωμα τουσ βρήκε έκει , με όλα τα έτη που περάσαν ,
με όλες τις εποχές να στέκουν σαν πυργάκια απο
άμμο...[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2006