Η Τράπεζα

Δημιουργός: Avalon, william Smith

Αναλήψεις απο τ' απόθεμα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Στη γωνιά του μυαλού μου υπάρχει μια τράπεζα[/I]

Εκεί κάθε βράδυ, καταθέτω τις φτωχές οικονομίες της ψυχής μου
Που τις μαζεύω όλη μέρα ,
κάθε μέρα ,
στιγμή τη στιγμή
Καθώς ζω
ή νομίζω πως ζω
τα μεγάλα και μικρά μου συναισθήματα

[I]Κτίριο νεοκλασικό η τράπεζά μου
Σαν εκείνα τα παλιά με τα στολίδια
Του προηγούμενου αιώνα..[/I]

Στη σκεπή της έχει κεραμίδια
Που καμιά φορά στάζουν υγρασία
Από τα όξινα σταγονίδια της σιωπής μου
Που διαπερνάνε το μπετό..

[I]Παλιά σαν την πόλη μου
που είναι γεμάτη τέτοιες φαντασιώσεις[/I]

Παλιά σαν τα όνειρά μου
που πετάω κάθε νύχτα από το φεγγίτη
Μήπως και σωθούν από την ανασφάλεια της εικόνας τους..

Μέσα εκεί έχω αποταμιευμένες αγάπες
Ταριχευμένες ανάγκες
Και πολύτιμα κρύσταλλα ελευθερίας..

Ναι, μια ελευθερία κομπόδεμα
Που κουβαλώ μαζί μου από παιδί

Σαν δισάκι στον κουρασμένο ώμο μου
Την έχω από τότε που το έσκασα ένα απόγευμα
Από την απελπιστική ασφάλεια της μητέρας μου

[I]Ξεκινώντας το ταξίδι….[/I]

Σε όποια χώρα και αν ξαπόστασα
Πάντα εύρισκα τέτοια «ειδικά» κτίρια
Για να κρύβω τον άλλο μου εαυτό
Άλλοτε μέσα σε θυρίδα ,
άλλοτε κάτω από το στρώμα μου…

[I]Τράπεζα ονείρων ,
τράπεζα ευχών,
εμπορική τράπεζα ευτυχίας
ταμιευτήριο χαράς.. [/I]
τράπεζα του χάους..

Είχαν πολλά ονόματα οι καταθέσεις μου
Άλλαξα άλλα τόσα βιβλιάρια
Καθώς γέμιζαν οικονομίες

Κι όμως πάντα την επόμενη μέρα
Όταν έλεγχα τις αποχρώσεις μου
Εκείνες έδειχναν μηδέν….

[I]Και άντε πάλι από την αρχή
Για τον ίδιο κύκλο
Για την ίδια διαδρομή[/I]

Καινούργιες αγάπες,
Καινούργιες ισορροπίες
στα μείον μου…

Έτσι βρέθηκα και σήμερα εδώ να με ελέγξω
Σε αυτό το σκοτάδι
Που το δισυπόστατο άγγιξε το συν

Και η σκέψη μου κυνηγάει ακόμη το Αμήν

- [I]William το Αγροτικό μας κάνουμε ακόμη δεν το κατάλαβες;[/I]

για ένα είμαι όμως σίγουρος ,
ότι η σημερινή μας κατάθεση
θα έχει προνομιακό επιτόκιο
και λίγο πιο εκεί μια καρδιά θα χτυπάει δυνατά
καίγοντας τα τσιμέντα της..
[I]Παραδίπλα θα είμαι κι εγώ να σε χειροκροτώ
Να σε παροτρύνω …[/I]

Γιατί αύριο θα πρέπει να αλλάξουμε τράπεζα
Και να την ονομάσουμε ζωή…

[I]Μεθαύριο Θάνατο…
Εκεί είναι μαζεμένες οι καταθέσεις σου
Στην άκρη….

Στην άκρη του τέλους……[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2006