Ερωτικό

Δημιουργός: storm

στο ραγισμένο κατώφλι του χρόνου,η θύμηση...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο κόσμος μου,άρχιζε και τελείωνε
στον ορίζοντα που έβλεπα απ'τις κορυφές των ματιών σου
Χειμώνες,καλοκαίρια μέσα από το βλέμμα σου,
κοιτάζοντας την βροχή να ζευγαρώνει με τα κύματα
Πάλευα με τα δαιμόνια της θάλασσας και της στεριάς σου
σκαρί γινόμουν που πλησίαζε τον ουρανό σου
Μυρωδιές του πελάγους ανάκατες ,η ανάσα σου,
άγιο μύρο που κλείνει μέσα του τα πάντα
Ταξιδιάρικο τρικάταρτο το κορμί σου,
φτιαγμένο από φως και σκιές
στάθμευε στην ανατολή μου
Νέο λιμάνι,χωρίς άνεμο και φόβο,το κορμί μου,
το ηλιόφως δίπλα μου,έλεγες,έμοιαζε σκιά παρατημένη
Γέμιζε ο ύπνος μου όνειρα,με γοργόνες που ημέρευαν σμέρνες
και γίνονταν δίχτυα που σπαρταρούσε πάνω τους η ψυχή μου
Κι εσύ,σκιερός κυβενήτης ,έμενες όρθιος να αντιμετωπίζεις
τα κύματα του εφιάλτη,στο όνομα της λησμονιάς σου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2006