ξαφνικα

Δημιουργός: meria stavrou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όπως ήρθες ξαφνικά έτσι φεύγεις πάλι ξαφνικά
Εσύ σαν άστρο έπεσες στον κόσμο τον δικό μου
Και σαν κομήτης ξανάφυγες και πάλι

Να δακρύσω.. να ξεχάσω..
Να κάνω τι..
Ήταν κάτι που περίμενα

Ήσουν το πιο ωραίο δώρο που μου χάρισαν
η πιο γλυκιά ανάπαυλα στην ζωή μου
Χωρίσαμε κι όμως παραμένουμε δυο φίλοι
Κάποτε μου πες ότι ήταν πεπρωμένο να μαστε μαζί
Και γω σου πα.. ότι ούτε μόνο οι πέτρες ξέρουν λίγο παραπάνω από μας το πεπρωμένο τους
ότι θα παραμείνουν στη θέση τους εκτός αν κάποιος τους αλλάξει

Η ζωή είναι ένα γκρίζο
Άλλοτε με γαλάζιο ουρανό άλλοτε με μαύρο
Τ΄ αστέρια πέφτουν καθημερινά
Ανα χιλιάδες τρέχοντας

Το σύμπαν συνωμοτεί
Εσύ είσαι πολύ μικρός
Οι εποχές αλλάζουν
Τα χιόνια έρχονται ..τα χιόνια φεύγουν..
Ο καιρός αλλάζει...
Μα γω πάντα πιστεύω θα σαι θυμάμαι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2006