Ζαριές

Δημιουργός: kondor

συρτάρι 06

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια φορά κι ένα καιρό σ’ ένα καναπέ παλιό
ξεχασμένη από τον έρωτα σε είδα
Δεν θυμάμαι και καλά ήταν νύχτα αστροφεγγιά;
στων ματιών σου είχα χαθεί την καταιγίδα

Λόγια ειπώθηκαν πολλά και χαμόγελα σφιχτά
σαν παλάτια που δεν γεύτηκαν τη δόξα
Κι είδα ξάφνου μια στιγμή στων κεριών την αφορμή
των ματιών σου να ζυγιάζονται τα τόξα

Με της αγάπης τις φωτιές γιατί με καις
κι ολο γελάς σαν τις ζαριές που δεν κερδίζουν
Μπερδεύεις μέσα στα φιλιά τις μαχαιριές
μα είναι πολλά που τα ζητάς και δεν γυρίζουν


Στου καιρού τα δειλινά ψάχνω να σε βρω ξανά
νυσταγμένος απ’ τα ψέματα του ονείρου
Κι όσο εσύ τόσο κι εγώ παραμύθι είμαι μισό
μια γκριμάτσα στη γωνιά του παραθύρου

Δεν τελειώσαμε ποτέ καϋμενούλη μου εαυτέ
το παιχνίδι που ακουμπάς... μα δεν αγγίζεις
Κι ίσως ήρθε η εποχή στην κρυμμένη σου ψυχή
κάστρα μόνο να πατάς κι όχι να κτίζεις

Με της αγάπης τις φωτιές γιατί με καις
κι ολο γελάς σαν τις ζαριές που δεν κερδίζουν
Μπερδεύεις μέσα στα φιλιά τις μαχαιριές
μα είναι πολλά που τα ζητάς και δεν γυρίζουν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2006