Κάθε

Δημιουργός: renouli

Καλησπέρα και σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία. Μαργαρίτα μου, φιλιά πολλά πολλά!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παλιά μου αγαπημένη
ήσουνα , αλήθεια, ο αγαθός
αναμετρημός των άστρων.
Εσένα πάντα σκέφτομαι
κι όταν γυρίσω από τον πόλεμο,
όλα θ' αλλάξουν, θα το δεις.

Κάθε ημέρα μου ξυπνώ πολύ νωρίς,
κοιτάζω το απέναντι χαράκωμα,
νευρώνω γρήγορα και βιαστικά,
άλλη μια μέρα είναι, θανάτου ή ζωής.

Κάθε ελπίδα μου ζητώ χωρίς χαρά,
κοιτάζω το βρώμικο τσιγάρο μου,
μαθαίνω απότομα, νευρωτικά,
άλλο ένα σώμα είναι, του κόσμου ή δικό μου.

Κάθε ελάττωμα ξερνώ πάνω στη μάχη,
ξεχνάω επίτηδες τον άνθρωπο εντός μου,
λυγίζω άψυχα, μηχανικά,
άλλο ένα σπίτι είναι, που κάηκε μπροστά μου.

Κάθε ανάπαυλα περνώ μέσα στο τέλος,
μιλάει άσχημα το ρυπαρό μου στόμα,
κλωτσάω αναίσθητα τη σάπια μου αμαρτία,
άλλη μια μέρα είναι στο πάλεμα του κόσμου.

Κάθε μου σούρουπο το ονομάζω μνήμη,
γελώ ανάμεσα στου χρόνου τις παγίδες,
κίτρινο δέρμα, έτοιμο να πεθάνει,
άλλο ένα πνεύμα είναι, που έχασε το δρόμο.

Κάθε αναζήτηση έγινε κλάμα,
πονώ παράταιρα στα μαύρα χώματα,
εκείνα που με άλλαξαν χωρίς να το γνωρίζω,
άλλο ένα ανάθεμα, κοντά σε μένα.

Παλιά μου αγαπημένη,
έγινες τώρα ουρανός
που ακροβατεί στη γη μου.
Εσένα πάντα θα ονειρεύομαι
κι όταν γυρίσω ζωντανός
σου το υπόσχομαι, να μην μου μοιάζει κανένα πτώμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2006