Κάλεσμα

Δημιουργός: Nocturna_, Ελένη..(έτσι μου' παν ..)

Απόψε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καλώ...
Στον θολό ουρανό που γεννήθηκε αυτό το πρωινό,
το πορφυρό που ρέει στις πένες ποιητών..
Να σμίξει με τη ροδαλή σάρκα των χειλιών μου..
Φιλιά, στεναγμούς,ανάσες να κυοφορήσει πάνω τους..
Παρθένα σώματα να γεννηθούν,με διάφανες ματιές..
Να μετοικήσουν στο ποθητό άγγιγμα των φιλιών σου...
Θα τα στείλω να κυλήσουν στις φλέβες του λαιμού μου..
Ζωή να λάβουν απ' τον ασίγαστο παλμό τους..
Θα τα ακουμπήσω στα γυμνά μου στήθη,
καθώς αφήνομαι στο βάρος του ζεστού κορμιού σου..
Τρικυμίες να ξυπνήσουν στα φιλήσυχα νερά του κόλπου μου..
Κύμματα αχόρταγα,ατίθασα,να λούζουν ασταμάτητα
τις ανέγγιχτες ακτές του δέρματός σου..
Στις δύο χερσονήσους των κάτω άκρων μου
να κλείσω σα μέγγενη το κορμί που σπαρταραέι εντός μου..
Το Δικό σου..
Σμίλευσες την αγκαλιά μου με καλέμι πόθου,
την ολοκλήρωση να νιώθει μόνο σαν σε κλείνει μέσα της..
Αγκυλώθηκε η παλάμη μου, ανοιχτή.. να σε ζητάει σε ταξίδια..
Μην ψάχνεις για χάρτες και πυξίδες πάνω μου..
Χάθηκες ήδη...
Μα μη μου σκιάζεσαι..

Τα βλέφαρα σαν κλείνεις, διαλεχτέ μου..
Χαράζω στις πατούσες σου, ονείρων διαδρομές...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2006