Σε παρακαλώ φύγε

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Aπό τις διαδρομές της ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center]Η τράπουλα σκορπισμένη...
Τα φύλα σέρνονταν αδιάφορα...
Σκέπαζαν ρυτίδες μιας τσόχας...
Ανακάτευες τα φύλα...
Ανά-ζητούσες την μορφή μου...
Ανά-μέσα σε ρηγάδες και βαλέδες...
Δεν είμαι κει...

Το στήθος μου άνοιξα...
Σκόρπισα λέξεις...
Κυοφόρησαν συλλαβές...
Το πάτωμα σκέπασα με πασλ...
Μικρά ιστιοφόρα ταξίδευαν στο δάπεδο...
Τριγυρνούσαν στα πόδια σου...

Μια λέξη σου λείπει...
Στο σταυρόλεξο της Σκέψης...
Ψάχνεις οριζόντια...
Βρίσκομαι κάθετα...
Ένα Λευκό κενό...
Είμαι εγώ...
Λείπουν κομμάτια μονολογείς...
Γλύφουν τις πατούσες σου...
Δεν τα βλέπεις, δεν τα αισθάνεσαι...
Είναι διάφανα...
Είμαι εγώ...
Κλαις...

[B]Σε παρακαλώ φύγε...
Τα δάκρυα σου στυγνοί καταρράκτες...
Στενεύουν τις λέξεις...
Μικραίνουν την αγάπη μου...
χτυπούν τα κομμάτια μου...
Ραγίζουν τον κόσμο μου...
Σε παρακαλώ φύγε...
Μην κλαις...

[/B]Μια μάγισσα αναζητά την παλάμη μου...
Το δάχτυλο ανιχνεύει...
Την χαράδρα της ζωής...
Νιώθω να εξερευνά το βάθος...
Να αγγίζει τα σπλάχνα μου...
Νοτίζει από επιθυμίες...
Το γλύφει στην υγρή γλώσσα της...
Με κοιτά και μου ψιθυρίζει...
-μια νεράιδα είναι μακριά...
Ποτάμι κουβαλά να σε δροσίσει...
Μην χαρίζεις μάτια μου την ζωή σου...
Κρατά ψυχή μου στα χαρακώματα...
Κρατά ώσπου να σε φιλήσει...

Στέλιος Κ. [/align][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2006