Δάκρυα του ρόδου

Δημιουργός: sirena, Αντιγόνη

Μια νύχτα που ένιωσα κι εγώ ανήμπορη... Καλο ξημέρωμα σας.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δάκρυα του ρόδου
Το λευκό γίνεται γκρίζο
Καθώς η νύχτα προσπαθεί
Την ψυχή μου να βάψει

Δάκρυα του ρόδου
Γόνατα στο στήθος
Πονώ, μέσα βαθιά
καρδια που ίαση ζητα

Δάκρυα του ρόδου
παραδεισου θύμησες
με χαϊδεύουν οι σκιεs
των φιλιων σου θάλασσες

Δάκρυα του ρόδου
ρωτώ το ‘γιατί’
τόσο ανείπωτη η λύπη
μου κόβει την αναπνοή

Κανεις δε με πόνεσε
Παρα μονο εγώ
Κλειστά κρατώ τα ματια
Φοβάμαι να δω

Μουδιάζω στην οδύνη
Ακίνητη κι αμίλητη
Το ‘γιατί’ ξαναρωτώ
με τη θλίψη μου μεθώ

Δάκρυα του ρόδου
Με μελανη τα σκουπίζω
Οι λέξεις μου ανάσα
Τραγουδώ σαν τις ξεχύνω

Δάκρυα του ρόδου
Το γκρι γίνεται διάφανο
Το χάραμα πλησιάζει
τον πόνο μου αγκαλιάζω.

A.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2006