Ιδέα Και Όχι Άνθρωπος

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ιδέα Και Όχι Άνθρωπος</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ιδέα Και Όχι Άνθρωπος</b><p>Δημιουργός: Άλφα Σίγμα, <i>Αλέξανδρος Σαρρής</i><p><i> Μιλάω για εμένα...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[I]Ανεξίτηλος από το χρόνο δίνοντας πάθηση πάθημα και πάτημα για πόνο<br />
Στοχασμός δεν είμαι η σάρκα αλλά η ιδέα ο χρόνος ο φθόνος με πόθο<br />
Χρησιμοποιώντας φαντασία σε κόσμο με εξουσία δίχως ουσία και σθένος<br />
Χτίζω το δικό μου κόσμο το δικό μου θρόνο το δικό μου εγώ εγώ αλλοτριωμένος[/I]<br />
<br />
Καλά τα άκουσες δεν είμαι αυτός που σου δείχνουν οι οφθαλμοί<br />
Είμαι ένας απέραντος κατακλυσμός βοών που ξεβράζουν οι ωκεανοί<br />
Στη δικιά μου περίπτωση ίσως και παράφρων σώφρων στίχων<br />
Πλήγμα κάθε ρίμα από θύμα στιγμές μέσα στο σκοτάδι ήχων<br />
Τα λόγια μου βαμμένα με μίσος και αγάπη μαζί από το τοίχο δε βγαίνουν<br />
Μαύρα φώτα τα όνειρά μου φωτίζουν και στο σκότος αντέχουν<br />
Η γεύση που προσφαίρω γεύση προβληματισμού όμως τη γεύτηκα<br />
Ακόμα ζω ενώ το κερί μου με μια κίνηση αθέμιτη έσβησα<br />
Δημιουργώ εναλακτηκές λογικές αν τις βρείς να αποδράσεις<br />
Αυτό που δε τελείωσε μια ιδέα εσύ μετά απο καιρό να πράξεις<br />
Μεταλαγμένη εξορία στη θητεία και στη βία εθισμός παρανοικός<br />
Ένας άνομος νόμος θεσπίστηκε και προσδίδω πορεία στο φως<br />
Αναστεναγμός και οδυρμός της φωτιάς ολοφυρμός ενω σφύζω απο ζωή<br />
Ένας άνθρωπος έπαψε να υφίσταται και τώρα έλα βρες με στο νησί<br />
Στο νησί της έμπνευσης τα όνειρά μου αφηγούμαι και μια μελωδία με τυλίγει<br />
Μια μελωδία πιάνου πιάνει τη ψυχή μου και δεν αφήνει<br />
Πίσω από ‘μένα παλεύει μια ιδέα με ιδεολογικές θρασείς αιρέσεις<br />
Θαρρείς μαχητής γεννημένος μα τώρα προφήτης προφητείες που δε θα αντέξεις…<br />
[I]<br />
Ανεξίτηλος από το χρόνο δίνοντας πάθηση πάθημα και πάτημα για πόνο<br />
Στοχασμός δεν είμαι η σάρκα αλλά η ιδέα ο χρόνος ο φθόνος με πόθο<br />
Χρησιμοποιώντας φαντασία σε κόσμο με εξουσία δίχως ουσία και σθένος<br />
Χτίζω το δικό μου κόσμο το δικό μου θρόνο το δικό μου εγώ εγώ αλλοτριωμένος[/I]<br />
<br />
Ανήθικος κόσμος λαός λόγου γίνομαι παγίδα σε ματωμένο λόφο<br />
Συνάμα με παιδιού μικρού κλάμα παίρνει η ψυχή μου όπλο<br />
Όπλο λεκτικό με ελπίδες για σφαίρες να δω με γυαλιά θολά<br />
Για άλλη μια φορά βουλιάζω στο βάλτο με τα όνειρα εφιαλτικά<br />
Δρόμος πύρωσε και έδωσε τα όνειρα στο μίσος και στη θάλασσα τα έπνιξε<br />
Η κάθε μου πράξη τον κόσμο που χαίρεστε και γελάτε ψέμα απέδειξε<br />
Αιτήματα να πάμε να βρούμε τη πηγή έμπνευση αρμοδιότητας στίχων<br />
Βλέψεις να τρέξεις μαζί μου στον όγκο όλων αυτών των ήχων<br />
Παραλήρημα λύσεων βροχή λέξεων τη τα χέρια μου γκρεμίζει<br />
Οπισθοχωρείς πάω αντίθετα οι πληγές ανοίγουν μα το αίμα δε πήζει<br />
Στη δεύτερή μου ευκαιρία δουλειά πιάνω στην ήττα νικών επίγειων θεών<br />
Πετάω περνώ τη σφαίρα φαντασίας και πάω κάνω συντροφιά στις φιλοσοφίες θανατοποινιτών<br />
Θανατοποινιτών να είναι φυλακισμένοι στην ίδια ελευθερία με εμένα<br />
Το ψέμα βλέμμα και νιώθω πολλά μάτια να με καρφώνουν<br />
Μια ιδέα δε πεθαίνει έτσι αθάνατος στο χρόνο θα μείνω αυτή τη φορά<br />
Θα προσφέρω στη μοίρα δώρα και στο κάρμα μια ανεπανόρθωτη δολιοφθορά<br />
Ανεξίτηλη οντότητα στον χάρτη κάπου βόρεια κατοικία ψάξε<br />
Συμβάδισε με τους στοχασμούς μου και ότι σε ταλαιπωρεί στην ανθρώπινή μορφή σου άσε…<br />
<br />
[I]Ανεξίτηλος από το χρόνο δίνοντας πάθηση πάθημα και πάτημα για πόνο<br />
Στοχασμός δεν είμαι η σάρκα αλλά η ιδέα ο χρόνος ο φθόνος με πόθο<br />
Χρησιμοποιώντας φαντασία σε κόσμο με εξουσία δίχως ουσία και σθένος<br />
Χτίζω το δικό μου κόσμο το δικό μου θρόνο το δικό μου εγώ εγώ αλλοτριωμένος[/I]<br />
<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2006</td><td valign=top></td></table><br />