Απρόσμενος Πειρατής

Δημιουργός: sirena, Αντιγόνη

Η Ναυσικά πως είμαι ονειρεύομαι και γράφω, για σένα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καραδοκούσε από καιρό
Τώρα το ξέρω
Κρυμμένος στην ομίχλη της μοναξιάς
Τυλιγμένος σε πόνου πέπλο
Πανιά μεσίστια, ξεσκισμένα
Οργισμένος σαν τα κύματα
Που τον υδάτινο κόσμο μου λεηλατούν
Ζωγραφίζοντας θύμησες
Με δάκρυα σιωπηλά για χρώμα
Στον καμβά της τρυφερής ψυχής του
Της σημαδεμένης.
Καπηλεύτηκα την ικανότητα μου
Να τον τριγυρίζω απαρατήρητη
Aκουγα το τραγούδι του τις νύχτες
Δάκρυζα με τους λυγμούς
Που ξεχύνονταν από το καράβι του
Σα να τάιζε τα ψαρια, ελεημοσύνη
Που να’ξέρε ότι έπινα κι εγώ…
Aρχισα να σπέρνω σημάδια ύπαρξης
Ένα μαργαριτάρι δάκρυ μου
Όνειρο μου αστερία
Ανεμώνη φαντασία
Κοχύλι που στέγαζε το γέλιο μου
Τα μάζευε
Τα χάιδεψε
Χαμογέλασα
Λυκόφως…
Νύχτωσε….. “Καληνύχτα ματια μου”….

Τα δίχτυα δεν τα είδα
Απρόσμενος Πειρατής
Τα έπλεξε με λάγνα χάδια
Λέξεις φιλια στα χείλη, πεινασμένα.
Σα με μάζεψε χθες βραδυ
Και με άπλωσε στην πλώρη του, νικητής
Δεν ήξερα αν είναι φόβος η πόθος
Που μ'έκανε να τρέμω, δακρύζοντας.
Γονάτισα ...μα θαρραλέα ~ φλόγες τα πράσινά μου ματια
Αντίκρυσα το βλέμμα του το απύθμενο

Aυγή...
Ο Απρόσμενος Πειρατής κοιμάται
Κρατώντας αγκαλιά το κορμί μου το κουρσεμένο
Στις χούφτες του αγρίμι ήμερο ~ η καρδια μου
Κι ο νους μου ακόμα μεθυσμένος
Από χάδια αχόρταγα, βίαια σχεδόν
Εκείνα που οργώνουν την επιθυμία
Και τρυγούν τον πόθο.
Από φιλια που σωπαίνουν
Της Σειρήνας το τραγούδι
Το μεταμορφώνουν σε στεναγμό
Φλογερής, γλυκιάς παράδοσης….

Χαράζει…
“Καλημέρα ματια μου”.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2006