Μέσα στη νύχτα

Δημιουργός: nioufaro, christina

αφιερωμένο σ'αυτούς που φέρνουν τους χειμώνες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στη νύχτα σ'άκουσα να πλησιάζεις..
Σαν να σε κηνυγούσαν..
Σαν να 'ψαχνες ένα καταφύγιο..
Χτύπησες την πόρτα μου
και μπήκες μέσα μου.
Ένας ξένος στο δικό μου το σώμα ,
ένα ΕΣΥ στο δικό μου το στόμα...
Να ζώ για να σε μοιράζομαι με το εγώ σου !
Στην αρχή ζήτησες λίγο ,
κάτι για να σε ζεστάνει..
Ήταν καλοκαίρι
όμως κρύωνες..
Κατέβασα κουβέρτες και παπλώματα ,
σου έδωσα και ρούχα..
Δεν μπορούσες να νιώθεις γυμνός !
Μου είπες πως διψούσες
και πως είχες καιρό να φάς..
Σου έφερα κρασί για να ξεχάσεις
και σου 'δωσα τροφή για να χορτάσεις..
Όμως εσύ δεν χόρταινες ..
Ζητούσες κι άλλο
Κι άλλο !
Μετά μου είπες πως θες να με κοινωνίσεις..
Πως για να γίνει
έπρεπε να με θυσιάσεις..
Πως για να με θυσιάσεις
έπρεπε να σε θέλω και να σε χρειάζομαι..
Κι εγώ σε θέλησα
Κι άρχισα
να μην μπορώ χωρίς εσένα..
Άρχισες να μεγαλώνεις ,
παράλληλα ,
μεγάλωνες και μέσα μου..
Άρχισα να εξαφανίζομαι..
Σε έβλεπα να θεριεύεις και να αρπάζεις
χωρίς να ζητάς
χωρίς να σε νοιάζει..
Και μετά..
Μετά έφυγες..
Μου πήρε καιρό..
Πήγα και σ' έβγαλαν από μέσα μου !
Πέρασαν
μέρες
μήνες
χρόνια..
Κάποτε κατάλαβα
την παγωνιά που ένιωθες όταν σε γνώρισα
κι ας ήταν καλοκαίρι..
Ήσουν χειμώνας μάτια μου ,
ήσουν χειμώνας βαρύς
και πάγωσες και μένα..
Πάγωσες και το μέσα μου
πήρες την καρδιά μου..
Κι έτσι σαν χειμώνας
έφυγες ,έσβησες..!
Πήγες σε άλλη γειτονιά..
Έτσι καημένος και γυμνός
πήγες μια άλλη ψυχή να καταστρέψεις !
Κίνδυνος , θάνατος
ήταν η ύπαρξη σου..
Δεν ήσουν άνθρωπος εσύ..
Χιονάνθρωπος ήσουν !
Όμως τώρα θα το φωνάξω
για να μην κάνεις άλλο κακό
σε κανέναν...
[I]Ψυχές
[I]ανάψτε τη σόμπα της καρδια σας..
Λιώστε τον..
Μην πιστέυετε στο παραπονεμένο βλέμα του !
Η μόνη του αλήθεια
είναι πως
το σκοτάδι ζεί
μέσα απο το ψέμα του..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2006