Ράγισμα στον χρόνο

Δημιουργός: storm

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιτάζω το ακίνητο,ήσυχο δωμάτιο
Πάνω στο τραπέζι,στον καναπέ,
υπάρχουν ακόμα λεκέδες
από το φεγγαρίσιο φως του ονείρου της νύχτας
Θυμάμαι το άγγιγμά του
Τα δάχτυλά του,
βελούδινο ράγισμα στο κορμί μου
Η απουσία του,
αόρατη συντροφιά
Με χαμένο βλέμμα,
βλέπω στον καθρέφτη την σωσία μου
Το κρύσταλλο με διαπερνά
παραμορφώνοντας τα πάντα στην διάθλαση
Τελείωσε η εποχή που ο καιρός περνούσε κανονικά
Μπορεί να είναι δώδεκα παρα δέκα της περυσινής ημέρας
ή κάποιας νύχτας του περασμένου αιώνα
ή δώδεκα παρα δέκα της Σταχτοπούτας
Να εξαφανιστώ στο όνειρο χωρίς γοβάκι,
να το αφήσω ίχνος μαγικό
στο συσσωρευμένο χρόνο της λήθης
Να το αγγίξεις μια φευγαλέα στιγμή
να κυλήσεις στη σκιά του ονείρου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2006