125. Των ματιών της τα βέλη

Δημιουργός: ΤΟΞΟΤΗΣ, Γιάννης Βογιατζής

Καλησπέρα στα στιχοσυντρόφια. Λοιπόν χάσαμε για λίγο το περιβόλι και τα λουλούδια κλάψανε. Ευτυχώς που είχαμε και δυο τηλέφωνα να μαθαίναμε νέα, γιατί τα δάκρυα θα μαυρίζανε και την καρδιά μου. Γι αυτό γράφω το 6973439341 για πάσα ανάγκη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυναίκα, νιώθω όμορφα και πολύ ήρεμος, τελευταία.
Θα ασχοληθώ με τη ζωγραφική, που παράτησα λόγω αποχώρησης των χρωμάτων.
Προετοιμάζομαι για το χειμώνα, χιονάκι, τζάκι, αγκαλίτσα, παρεούλα.
Ε; δεν θα ‘ναι τέλεια;

Ναι, ναι υπέροχα θα ‘ναι. Ξέρεις σκέφτομαι να σου ζητήσω κάτι.
Ένα ποίημα αφιερωμένο στην καρδιά μου.
Να νιώσω τη ζέστα του καλοκαιριού μέσα στο χειμώνα.
Ο ποιητής μου, ξέρω ότι θα γράψει κάτι μοναδικό κι αληθινό.
Ορίστε το μελάνι και η πέννα.
Να και τα χαρτιά. Διορθωτικό δεν σου έφερα.
Ότι γράφει δεν ξεγράφει. Απαγορεύονται διορθώσεις και σβησίματα.
Ότι ευχαριστεί την καρδιά σου, ακριβώς αυτό να γράψεις.

Γυναίκα, πρέπει να ασχοληθώ με τη ζωγραφική, τα χρώματα έκαναν την εμφάνισή τους, πάλι στη ψυχή μου.
Να περάσει ο χειμώνας, ……….. μετά βλέπουμε.

Συλλογίστηκα, αποφάσισα, χωρίς να πω λέξη.
Αλήθειες γράφω και πονάνε.
Ψέματα δεν γράφω.
Αυτά βοηθούν κάποιους για να χαϊδεύουν προσωρινά μυαλό κι αισθήσεις.
Να ζητούν, ……………να παίρνουν ………… και να μη δίνουν.
Δεν είμαι συνηθισμένος να ψαχουλεύω λαβύρινθους χωρίς νήμα.
Χάνομαι, μπερδεύομαι, παρασύρομαι στα σκοτάδια τους.
Φοβάμαι τα θεριά τους. Δεν μπορώ και να τα διώξω.
Δεν ξέρω που θα φιλοξενηθούν.
Καλύτερα να τα αποφύγω.
Έτσι κι αλλιώς τον λαβύρινθό της, η ίδια τον έχει χαράξει.
Δεν ψάχνει καμιά Ιθάκη.

[B]Η φαρέτρα της καρδιάς της είναι γεμάτη.
Των ματιών της τα βέλη …………………. μπορεί να με σκοτώσουν.[/B]

09 Νοεμβρίου 2006.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-11-2006