μια σφαίρα αιωρείται μες στη θλίψη μου

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια σφαίρα αιωρείται μες στη θλίψη μου.

Έχει το χρώμα της σιωπής
αυτό το ακαθόριστα θαμπό γυαλί
με τη μικρή χαραγματιά αδιόρατα να το κυκλώνει
σαν ανάσα θανάτου να το ζώνει
με οδύνη ακριβή.

Μια μικρή σφαίρα λάμνει στα μάτια μου
σε λίμνη ατάραχη από λάσπη.
Έχει το χρώμα του ουρανού
σαν μεθυσμένος ξερνάει χρώματα κόκκινα και βυσσινί.
Έχει το χρώμα του βυθού
αυτό το σκούρο πράσινο
με φύκια που θανατερά μπλέκονται στα πόδια σου
και σε τυλίγουν σ’ εφιάλτες παιδικούς.
Έχει το χρώμα της κραυγής
που ξύνει τους κροτάφους μου
σαν σφίγγω τα δόντια ξανά και ξανά
κι αυτή γραπώνεται μέσα μου
κι αργόσυρτα αμολά το μοιρολόι της.
Κραυγή που’ χει τα χρώμα του κενού
τυλίγεται ολάκερη σε μια σφαίρα σιωπής..

Αν το κατάφερνε να θρυμματίσει τη γυάλινη σιωπή της
να δραπετεύσει..

Μα η ζωή του ανθρώπου
μοιάζει μια σφαίρα που αέναα κυλά
και δεν προφταίνεις τη φαιδρή της όψη να χορτάσεις.

Η σφαίρα είναι σκληρή
υποταγμένη σε αδήριτους της φύσης νόμους
τη στρογγυλάδα της ποιος θε να σπάσει
να την κρατήσει για λίγο στο κόκκινο στο γαλανό και στο καθάριο
προτού κυλήσει πάλι
στην πίσσα του ουρανού
και στο βυθό της θλίψης
με τα θανατερά τα φύκια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2006