Περιγραφικό

Δημιουργός: Πρωτέας

Ανοίγω μια τηλεόραση το μεσημέρι... και αμέσως την ξανακλείνω. Όλο αυτό το μαρτύριο μου σπάζει τα νεύρα. Εις υγείαν και μακροημέρευση των κουτσομπόληδων και αργόσχολων διασήμων...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Τί με κοιτάς στα μάτια;
Δε μπορώ να σου ανάψω ούτε ένα καντήλι.
Ούτε μια σταγόνα ιδρώτα μου
για να χωρέσω τις τόσες χώρες σου.

Τί με κοιτάς στα μάτια;
Δεν έχω να σου δώσω
παρά μόνο θάνατο
και εικονίσματα ηλεκτρονικά
τρελών πιθήκων με μεγάφωνα
και γαρυφαλιές.

Τί με κοιτάς στα μάτια;
Δεν μπορώ να ακούσω τις ανάσες
των δρόμων μου.
Κι οι πολυκατοικίες έγιναν πιο γκρίζες κι απ'το μαύρο.

Τί με κοιτάς στα μάτια;
Φορτώνουν τους ανθρώπους
σε κάτι τεράστια κλουβιά που τρέχουν
κι εγώ από πίσω κυνηγάω κάτι....

Τί με κοιτάς στα μάτια;
Δεν έχω άλλη βουή.
Παρά μόνο θάνατο.
Και πάλι θάνατο.

Έκλεισαν του ανθρώπους
σε κάτι τεράστια πολύχρωμα κουτιά
και τους πήραν τα μάτια.
Κι εμένα με τύφλωσαν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2006