Μια λέξη στην άκρη της λευκής σελίδας

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της ψυχής μου... { Αφιερωμένο σε μια συνετή και αθόρυβη ψυχούλα, στην Σοφία (21) ήταν μια υπόσχεση, έτσι απλά... }

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center]Κραυγές που σιώπησαν...
Η ανάσα έβγαζε φθόγγους...
Τα δάκρυα υπογράμμισαν...
Μια λέξη στην άκρη της λευκής σελίδας...
Κύλησε από τίτλο σε υστερόγραφο...
Από κεφάλαια γράμματα σε μικρά...
Λάτρεψα την γωνιά της λευκής κόλας...
Τσάκισα την άκρη της...
Την έκοψα...
Την έκρυψα βαθειά στην τσέπη της καρδίας μου...

Θρηνούσαν πέντε γράμματα...
Έχασαν την καλημέρα που αγκάλιαζαν...
Οταν ο ουρανός άναβε τους πολυελαίους της αυγής...
Μα κι όταν κατέβαζε τον διακόπτη...
Χαιρόντουσαν τα ρεσό που σκορπούσε την νύχτα...
Σκαρφάλωναν κρατόντας τρυφερά τα χέρια τους...
Ανάμεσα από δυο κόκκινα χείλη...
Φώλιαζαν τρυφερά στον ακουστικό πόρο...
Ταξίδευαν στο άβατο της ψυχής...
Είχαν μάθει να ζουν μαζί...

Έστειλες ψυχρό εκτελεστή...
Κρατούσε φιρμάνι το διαζύγιο...
Χώρισες της ζωές τους απρόσμενα...
Έγδυσες τις ανάσες τους...
Χάθηκαν στον απέραντο φουρτουνιασμένο ωκεανό σου...
Οι υποσχέσεις έσπασαν σε κομμάτια ασύμμετρα...
Επιπλέουν στις κορυφές των κυμάτων...
Βυθίζονται στον θολό πυθμένα...
Σκόρπισαν σε διαφορετικές ακτές...
Η θάλασσα ενώθηκε με τα δάκρυα τους...
Εκλιπαρούν την ατσαλένια σου καρδιά...
Κι εσύ φεύγεις...

Ακολουθούν την άγνωστη πορεία σου...
Τα βήματα σου αφήνουν σκοτεινές χαράδρες...
Κατρακυλούν στο άγνωστο βάθος τους...
Υπόγεια αναζητούν την ταυτότητα τους...
Ξεθόριασες τα δακτυλικά τους αποτυπώματα...
Το όνομα τεμαχίστηκε στα πέντε...
Το κατάντισες αόρατη λέξη...[/I]

[B]Ψάχνω σε πέντε διαφορετικές κατευθύνσεις...
Κρατώ ένα τεράστιο μαχαίρι...
Μόλις ανακαλύψω και τα πέντε...
Θα σκίσω την καρδιά μου βαθειά...
Εκεί θα τα κλείσω να μην ξαναχωρίσουν...
Σε κάθε χτύπο της θα σχηματίζουν ανάγλυφα...
Την ταυτότητα τους...
Μια λέξη μονάχα...
Αγάπη...


Στέλιος Κ.[/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2006