Οδοί και πλάνες

Δημιουργός: Πάνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στασιμότητα,
Εσύ θεά.
Ξέρω πόσο με μερεύει η παρουσία σου,
όσο κι αν το θέλω να σ’αφήσω.
Στασιμότητα, εσύ πολυτέλεια.
Πόσες φορές θα το πω;
Ώσπου να μη μπορώ πια να το παραδέχομαι,
μα να αρχίσω να αλλάζω.
Το ξέρεις, το ξέρεις καλά,
πως ήρθε εκείνο το ερέθισμα,
που θα σε κάνει γελοία.
Που θα σε κάνει να με γυρεύεις για ένα μου νεύμα.
Μα θα είμαι τότε αγέρωχος και πιο μόνος από ποτέ και ήρεμος τόσο,
ώστε να μπορώ να χαμηλώσω τα μάτια.
Κι ίσως μετανοιωμένος να επιστρέψω.
Μα το γνωρίζω καλά, είσαι πατρίδα και μητέρα
και θα με πάρεις πάλι πίσω.
Γιατί δυνατότερη και πιο μεγάλη από την αγάπη είναι η ανάγκη σου.
Μ’απόψε,
-και μιλώ σ’εσένα και μαζί σου γελάω,
γιατί δε θέλω να γνωρίζω τα δικά σου τα παράπονα-
εσύ μοναδική θεά,
Μοναχικότητα.
Απόψε θέλω μονάχα να γνωρίζω,
Αν αυτές οι σκέψεις που με κάνουν θεόρατο,
είναι κάτι πιο πραγματικό απ’την ελπίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2006