Εσωτερικός μονόλογος( ή μάλλον εσωτερικός παρ

Δημιουργός: ΑΜΕLIE, ΓΙΟΥΛΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
(Ή ΜΑΛΛΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ)

Να φύγω, να φύγω. Να σαλπάρω. Να καλπάσω. Να πετάξω. Να συρθώ.

Να σωθώ τοιουτοτρόπως.

Ένας ήλιος σε κουκούλι η ζωή μου.

Ασφυκτιώ και λείπω.

Προσδοκώ ανάσταση νεκρών ονείρων.

Στρίβω νόμισμα. Γράμματα για το ‘υπάρχω’. Κορόνα για το ‘δεν υπάρχω’.

Καμιά φορά ξεχνιέμαι και υπογράφω ‘Πομπηία’.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και βλέπω το Ακατοίκητο.

Κατά λάθος φόρεσα το χαμόγελό μου ανάποδα.

Πόσο κρατούν οι καθυστερήσεις σ’ αυτό το ματς με το Φόβο;

Ετοιμάζω μια στρατιά εναντίον των απανταχού κλεψύδρων.

Πενθ-ήμερη εκδρομή.

Στην τσέπη κουδουνίζει μια αρμαθιά διαττόντων ερώτων.

Πανσέληνος. Άλλο ένα χτύπημα κάτω απ’ τη μέση.

Έπρεπε να είχα ρίξει πετραδάκια. Πώς θα επιστρέψω τώρα στον εαυτό μου;

Είδε κανείς την καρδιά μου; Αδυνατώ να θυμηθώ πού την έβαλα!

Και την Άνοιξη έχασα. ‘Τροχαίο’, μου είπαν

Κατρακυλώ στο Άπειρο και με περισυλλέγει το Αναπάντεχο.

Πλησιάζεις. Σταλαγμίτης ελπίδας.

Σε κοιτάζω με το ένα μάτι στον Παράδεισο και το άλλο στην Κόλαση.

Έχουμε ξανασυναντηθεί σ’ ένα μέρος όπου τα όνειρα επιτρέπονται.
Δεν άλλαξες καθόλου!

Θυμίζεις μια πολιτεία φτιαγμένη από λούνα-παρκ χωρίς τρενάκι του τρόμου.

Χάρισέ μου ένα βλέμμα. Δε μου ανήκε ποτέ κάτι.

Είμαι η φυλακή και είσαι ο φεγγίτης. Είμαι ο τοίχος και είσαι η ρωγμή.

Η ανάσα μου ζωγραφίζει κύκλους στον αέρα. Προσγειώνεται στα μαλλιά σου.
Μην τη διώξεις.

Σου ετοίμασα ένα δωμάτιο με θέα στην ψυχή μου. Θα μπεις;

Ακροβατώ πάνω σε κάθε σου λέξη.
Γίνεται πέτρα-πέτρα να περάσω στην άλλη όχθη και να καταλάβω ότι μ’ αγαπάς;

Γαϊτανάκι αποχωρισμών. Αν μ’ αγκαλιάσεις θα χρειαστώ βιβλίο οδηγιών.

Αναβλύζω ‘σε χρειάζομαι’.

Θα μείνεις;

2004

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2006