Άτσαλη πτώση

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Καλημερούδια!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλεις να μου μιλήσεις.
Για περασμένες δόξες, για στιγμές που σε σήκωσαν απ’ το πλήθος
να αιωρείσαι για μια στιγμή ξεχωριστός.
Μα η γλώσσα σου σε πλήρη παραφωνία με τον εγκέφαλό σου αντιστέκεται.
Το σώμα σου μόνο μου δείχνεις να στέκεται παράμερα,
πεταμένο στο πρώτο στενό του δρόμου μετά την άτσαλη πτώση
Κι η γλώσσα σου σε πλήρη αρμονία με τα μέσα σου
μου ψιθυρίζει [I]είμαι μοναχικός[/I].
Εγώ γεμίζω το ποτήρι σου με ρακί,
βρασμένη ξανά με λίγο μέλι.
Για μένα [I]είσαι μοναδικός[/I].
Θέλεις να μου γράψεις.
Μα όλο σκίζεις χαρτιά, γράφεις και σκίζεις, στα σκουπίδια τα πετάς.
Όλα έχουν γραφτεί.
Ζαρώνει το σώμα σου στη γωνιά του καναπέ,
οι ώμοι σου σκυφτοί απ’ το βάρος της ψυχής σου.
Θέλει να βγει.
Εγώ χώνομαι στην αγκαλιά σου ανάποδα.
Με την πλάτη μου το βάρος σου να μοιραστώ.
Εκεί κρέμασα κι ένα τετράδιο.
[I]Δεν έχει σημασία τι έχει γραφτεί.
Θα ναι καινούριο αν πρώτη φορά το νιώσεις
και τ’ ανακαλύψεις εσύ.[/I]
Στην πλάτη μου τώρα είναι φορτωμένη η ψυχή σου.
Περάσαν χρόνια
Κι εγώ ακόμη την κουβαλώ με ώμους σκυφτούς
και μέση λυγισμένη.
Θα με συγχωρήσεις που δεν άντεξα το βάρος;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2006