Ανα-τομία ειλικρίνειας Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans Από τις διαδρομές της ψυχής μου... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [I]Αρμεξα τον χρόνο...
Επλυνα τα χέρια μου...
Τα επιπλέον λεπτά ανακατεύθηκαν...
Γλίστρισαν διάφανα στην ροή του νερού...
Ελευθερόθηκα στην ανεύρεση...
Άνοιξα την σκέψη διάπλατα...
Τοποθέτησα μέσα το σκίτσο σου...
Διέσχιζα λεωφόρους...
Με κατεύθυνση το στίγμα σου...
Ταξίδι παράλληλα στο δικό σου...
Ξενιτεμένο με εγχώριο πάντρεψα...
Εσύ προκάλεσες την τελετή...
Συμφώνησα στην παρουσία...
Οι γραμμές σκληρές μα γρήγορες...
Έφθασα στην ομίχλη του ονείρου...
Καρφώθηκα στην είσοδο...
Η όραση εγκατέλειψε τις κόρες...
Διαχύθηκε ανά-μέσα στην μάζα...
Άκουγα μνείες για τον καθηγητή...
Δόξαζες την τόλμη του...
Να συναντήσει τον θάνατο...
Οδηγώντας την ζωή του αυτός...
Να κόψει την ανάσα του...
Στον δικό του χρόνο...
Τελευταίο χειροκρότημα...
Νέα ανά-ζήτηση της μορφής σου...
Ξάπλωσα την σκέψη μου στην είσοδο...
Έβγαλε το σκίτσο σου...
Καθρέφτιζε στην έξοδο αγνώστων...
Ενοιωθα τα σκληρά πατήματα...
Νομίζω ότι σε είδα στο τέλος δεξιά...
Τέταρτη σειρά καθόσουν...
Ψέλισσα το όνομά σου καθώς έφευγες...
Στήλωσα τα μάτια μου στα δικά σου...
Τα μακριά μαύρα μαλιά με αποχαιρέτησαν...
Έτρεμαν στα σκαλιά που κατηφόριζαν...
Μα εσύ ξέχασες την μορφή μου...[/I][align=center]
[B]Ίσως ματαίωσες το ταξίδι...
Ίσως ήλθες με κλειστή σκέψη...
Τσαλάκωσες την μορφή...
Ξεθόριασες τα χρώματα...
Έγδαρες βαθειά την ανά-κάλυψη...
Την κράτισες στην ξενιτιά...
Την έντυσες σε χαμηλές θερμοκρασίες...
Πάγωσες το χαμόγελο που σχημάτιζα...
Άκουσα κάτι σπουδαίο...
Ύμνος και δοξασία σε μιαν αξία...
Την ειλικρίνεια που ξέχασες...
Κρατώ σφικτά την αιωνιότητα της...
Την ερμηνεία που είμαι ερωτευμένος...
Ημέρες και νύχτες την ψιθύριζα...
Δεν άκουγες, δεν την θωρούσες...
Έκοψες ψυχρά την καρωτίδα...
Ακρωτηρίασες την αορτή της καρδιάς...
Εστειλες τον θάνατο...
Στην διεύθυνση της ζωής μου...
Χωρίς καν εξώδικο...
Χωρίς απολογία...
Εγώ κρατώ το λάβαρο ματωμένο...
Είναι σταγόνες από πορφύρα...
Τινάχθηκαν στην εκτέλεση...
Σχημάτισαν καυτό το σκίτσο σου...
Κρύβω το όπλο...
Θάβω την πράξη...
Πίνω μια στάλα...
Από το αίμα...
Κρατώ την ανά-τομία...
Της ειλικρίνειας...
Στο βαθύ κόκκινο...
Για μένα...
Στέλιος Κ.[/align][/B] Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2006 |