Η γαμημένη η στιγμή

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ξενιτεμένος έρωτας...
Το τραίνο κουβαλούσε το αλφάβητο...
Στα βαγόνια ανακατεύονταν γράμματα...
Στο πέρασμά τους...
Έκλεβαν χρώματα της φύσης...
Την φωνή από το αηδόνη...
Τραγουδούσε για τον έρωτα...
Λαιμητόμος η πρόθεση...
Στέρησε δροσοσταλίδες απ' τις πευκοβελόνες...
Κούρεψε όλες τις βουνοκορφές...
Πλαστογράφησε το Λευκό από το χιόνι...
Σε σκουριασμένο φάκελο ...
Δημιούργησε το τρένο της αμαρτίας...

Η γαμημένη η στιγμή...
Βρισκόμουν στον σταθμό...
Θαύμαζα την αντοχή από τις ράγες...
Ποσό βάρος αντέχουν...
Δεν γνώριζα τίποτα για το φορτίο...
Άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες...
Πρόβαλαν κι έλαμπαν...
Σαν πόρνες Πολυτελείας...
Μην γελάς θαμπώθηκα...
Ρώτησα αν τις πουλάνε...
Ευγενικά χαμογέλασες...
Σου χαρίζω ολάκερο το "φορτίο"...
Βέτο τέθηκε για συμφωνία...
Εσύ θα ταξινομούσες τα γράμματα...
Εσύ θα σχημάτιζες λέξεις...

-Πόσα όνειρα χώραν στην ζωή σου...
Πόσες λέξεις χώρα η σκέψι σου...
Ποσό φορτίο αγάπης αντέχει η ψυχή σου...
Ρώτησες...
Σαν τις ράγες είναι η ψυχή μου...
Σαν το σφουγγάρι η σκέψι μου...
Όνειρο είναι η ζωή μου ολάκερη...

Ψιθύριζες γράμματα...
Σχηματίζονταν συλλαβές...
Τραγουδούσες συλλαβές σχημάτιζες λέξεις...
Θωρούσε λέξεις ζωγράφιζες προτάσεις...
Αδύνατον να νικηθώ μονολόγισα...
Είναι όπως γράφω εγώ...
Όπως διαβάζω τους άλλους...
Αλήθειες ψυχής...
Φαντάστηκα...
Τις φόρτασα μέσα μου...
Κι έφυγα...


Άρχισα απαγγελίες για τον έρωτα...
Πλάγιαζα με την αγάπη...
Προσκεφάλι είχα τα συναισθήματα...
Μα όλα έγιναν στάχτη...

Τώρα μου λες...
Μην δακρύζεις...
Φεύγω...
Λυπάμαι...

Στέλιος Κ.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2006