παλιά και περασμένα

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στέκεται η μέρα και κοιτά του φθινοπώρου χρώμα
Ματιά στα δυο που κόπηκε και αναβλύζει φως
Σα σήκωσε ο άνεμος το γερασμένο χώμα
σφυρίζοντας και χάθηκε παράξενος σκοπός

το βλέμμα που δε χόρτασε τη θάλασσα να βλέπει
το κύμα που ζευγάρωσε το βράχο στη στεριά
αστέρι που συνήθισες είναι η ζωή μα πέφτει
μάταιη ευχή να το ‘βλεπες στον ουρανό ξανά

καθώς σέρνεις τα βήματα τα όνειρα στενεύουν
στο χρόνο που δε στέκεται μονάχα του μιλάς
οι αναμνήσεις κρύφτηκαν αρώματα που φεύγουν
κι οι αγάπες σού χαμόγελα στο μαύρο της νυχτιάς

καημός ζωή φθινόπωρο κι όλα μαζί εσύ
τα σύννεφα δεν άλλαξαν από το δικό σου βλέμμα
τι κι αν δακρύζεις ο ουρανός θα στέκεται εκεί
να δείχνει όσα δεν έκανες παλιά και περασμένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2006