128. Απαξίωση

Δημιουργός: ΤΟΞΟΤΗΣ, Γιάννης Βογιατζής

Τεεεεεεεεεεεεεεεεεέλος.................. για να γλυτώσω.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται ένα ταξίδι στον έρωτα.
Κι ανταμωθήκαμε σ΄ αυτό το ταξίδι.
Το μυστηριώδες αγγελάκι είχε φαρέτρα γεμάτη.
Έριξε τα βέλη και τράφηκε απ΄ την επιτυχία του ανεπίτευκτου.
Διάνα κέντρο στις καρδιές μας.
Μας ανακοίνωσε προτού εξαφανιστεί.
«Άνοιξα» τις πύλες του έρωτα για σας.
Απολαύστε μέλι, σταφύλι, αποφύγετε αγουρωπούς καρπούς.

Ο χρόνος ήταν για μας μια αναζήτηση.
Μια αναζήτηση ενός αβυσσαλέου παραδεισένιου έρωτα.
Τον έρωτα τον ταξιδέψαμε μέσα από βαθιές χαράδρες.
Κι από σκοτεινά φαράγγια, θυμάσαι;
Τ΄ απόκρημνα βουνά του, μας προκάλεσε και τα διαβήκαμε.
Επιτέλους ήρθε.
Εκτυφλωτική λάμψη γέμισε τις καρδιές μας.

Και τύφλωσε.
Εσένα.
Και δείλιασες.
Και φοβήθηκες.
Κι οπισθοχώρησες.
Δεν τέλειωσε εκεί.
Προσπάθησα να ξορκίσω κακοτοπιές.
Επιστράτευσα λέξεις.
Ιδιαίτερα μαθήματα αγάπης.
Σκονάκια αντιγραφής για να ξεπεράσεις εμπόδια.
Κι οπτικοακουστικά μέσα χρησιμοποίησα.
Και ψηφιακά βοηθήματα, να εξαλείψω φράκτες.
Κι έμεινες μετεξεταστέα. Στην ίδια τάξη.
Κι έγραψες με τις ανάσες σου τον επίλογο.
Επίλογο απαξίωσης της έννοιας έρωτα.

[B]Επέλεξες, ζήσε στην αβεβαιότητα.
Επέλεξες, ζήσε συντροφιά με την υπεραξία της απαξίωσής σου.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-11-2006