Θυμάσαι

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάσαι πώς με είχες αγκαλιά
Για ώρες.. και η νύχτα δεν κοιμόταν
Θυμάσαι τη λευκή ακρογιαλιά
Που ανάμεσα στα χείλη μας κρυβόταν;...

Θυμάσαι την ανάσα την κοφτή
Κι αυτή την ευωδιά του γλυκανίσου
Φοβόμουν μήπως χάσω τη στιγμή
Σαν μού 'λεγες: "Αγάπη μου.. κοιμήσου"...

Θυμάμαι κάθε βλέμμα σου ζεστό
Κι εκείνη την ελιά σιμά στα χείλη
Κι αν έχασα τα μάτια σου τα δυο
Τον έρωτά σου στάζω στο καντήλι...

Μα πάλι αν γυρίσεις.. αν σε δω
Το χρόνο πια θα κάνω να σωπάσει
Αιώνες το κορμί σου θα κερνώ
Με όνειρο η νύχτα σου να μοιάζει...

Μου σώθηκαν οι λέξεις.. τί να πω;
Μ' αγάπη το χαρτί μόνο ποτίζω
Μου λείπεις.. κι είναι αγάπη μου σκληρό
Τι κάθε κύτταρό σου το γνωρίζω...

Κι αν έκαμα στη ζήση υπομονή
Δεν θέλω άλλη νύχτα να σιμώσει
Μακριά σου αγριεύει η σιωπή
Θα πέσει ο ουρανός να με πλακώσει...

Αχ, Θέ μου, δως μου κι άλλη αντοχή
Με δίχως την αγάπη.. πώς να ζήσω;
Πώς μοιάζει κόκκος άμμου πια η γη
Στου έρωτα το σύμπαν που γυρίζω...



25/11/2006

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2006