Θυμίζει έρωτα

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Δεν σου είπα ποτέ ότι είμαι δένδρο...
Με ρίζες βαθιές στον λόφο σου...
Ούτε μια λίμνη που τα νερά της βαλτώνουν...
Γύρους κάνεις απ’ το κορμί μου...
Σήματα στέλνεις στην σκέψη μου...
Μονάχα από την δύση...
Μεταμορφώθηκες σε σκοτάδι...

Δεν μπορώ να περιμένω την ανατολή σου...
Χρώματα κρυμένα στο σκοτεινό συρτάρι...
Αμπαρωμένα με ένα σκουριασμένο κλειδί...
Οι χαραμάδες δεν χωρούν καν την ανάσα σου...
Το φιλί σου κιτρίνισε...
Δεν ξεδιψά τα χείλη μου...
Η ανάσα σου πάγωσε...
Δεν με ζεσταίνει...

Δεν αντέχω το υποβρύχιο κολύμπι σου...
Ζω στην επιφάνεια...
Παίζω μ’ αμέτρητα κύμματα...
Χαιδεύουν το κορμί μου...
Τα χέρια μου δεν αντιστέκονται...
Αγκάλιασαν το ποιό μικρό...
Θυμίζει έρωτα...
Φτάσαμε στην χρυσή ακτή...
Κυλιόμαστε στους πύρινους κόκκους...
Αγγίζω κύτταρα...
Ερχεται ο πόθος...
Θωρώ τα μάτια της...
Χάνομαι στην ηδονή...
Κοιτώ μέσα στο βαθύ μπλέ...
Είσαι βαθειά δεν σε θωρώ...
Φεύγω...


Στέλιος Κ.[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2006