Αγαπημένο μου Νυχτολόγιο

Δημιουργός: silmariel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χθές πάλι με ξύπνησε..Την ώρα που ονειρευόμουν πως η Λάκυ περπάταγε κανονικά και χοροπηδούσε χαρούμενα..Μέχρι και σούζες έκανε..
-Τι θες;Πάντα τις πιό ακατάλληλες στιγμές με θυμάσαι.Τώρα κοιμάμαι..
-Το ξέρω..Μα είπα να περάσω..Να δώσω μια γνώμη..
-Δε στη ζήτησα,μα ξέρω πως θα την ακούσω έτσι και αλλιώς..είπα γρυλίζοντας..
Αχ, να με συγχωρείτε..Εσείς τώρα θα υποθέτετε οτι ήρθε κάποιος φίλος,
γκόμενος,πατέρας κλπ..Όχι,όχι..Είναι μόνο αυτός ο ξεμωραμένος γέρος που με τσιγκλάει
τις χειρότερες στιγμές..Δεν ξέρω πως τον λένε..Δε μου έχει πεί ακόμη,μα και εγώ όλο ξεχνάω να ρωτήσω..Τον έχω ονομάσει απο μόνη μου,Γέρο μεθυσμένο καλλιτέχνη..
Είμαι σίγουρη πως είναι γέρος,γιατί είναι στριμμένος και μίζερος..
Αυτός ο γέρος λοιπόν έχει ως απόλαυσή του να με κρίνει και να μου φυτεύει ζιζάνια..
Προχθές ας πο.υμε δεν του άρεσε ο πίνακας μου..
-Αφού θα το έκανες ανοιξιάτικο το τοπίο τι έβαλες τόση ώχρα στα φύλλα;
Απο κάτι τέτοια,έβγαλα το συμπέρασμα πως είναι καλλιτέχνης..Κόβει το μάτι του.
Εξαιτίας του, έχω πετάξει πολλούς καμβάδες,σκέψεις και απόψεις..
Και πάντα έχει δίκιο..Τώρα όσον αφορά το μεθύσι,καλά,αυτό φαίνεται απο μακριά..
Από κάτι ατάκες που μου λέει,σαν άλλη Πυθία,χρησμοί διφορούμενοι..
Ε, και η Πυθία κάτι έπινε πριν προφητεύσει..
Λοιπόν,μιάς και σας είπα μερικά πράγματα γι'αυτόν(ξέρω,δε σας διαφώτισα πλήρως,μα ορισμένες φορές μου είναι δύσκολο και 'μένα να τον καταλάβω και ας λέει πως γνωριζόμαστε καλά) ας σας αφηγηθώ τη συνέχεια της επισκεψής του..
-Νομίζω πως έχεις πρόβλημα..
-Λάθος κάνεις μίστερ..(δεν μπορώ να του κρυφτώ του άτιμου)
-Καλά, καλά το ξέρω το στοιχειό σου..
-Ορίστε;
-Ξέρεις εσύ..και μου κλείνει πονηρά το μάτι..Μπερδεμένη ιστορία πρέπει να ομολογήσω..
Πως καταφέρνεις κάθε φορά και μπλέκεις έτσι βρε κορίτσι μου..
-Α,όλα κι όλα..Εσύ μου είπες το ΟΚ..
-Ναί,αλλά με ρέγουλα.Εσύ πέφτεις με τα μούτρα σε ότι καταπιάνεσαι και μετά μιζεριάζεις που νιώθεις να πνίγεσαι..Όλα θέλουν το χρόνο τους για να γίνουν σωστά και όμορφα..
Δε σε κυνηγάει κανείς.Και τις ζωγραφιές σου θα φτιάξεις και όμορφα στιχάκια θα σκαρώσεις και όσα χρειάζονται οι άλλοι θα τα δώσεις..Μα θέλει υπομονή..Και ο έρωτας..
Εκεί σταμάτησε για λίγο και με κοίταξε με μάτια που γυάλιζαν.Ο έρωτας ειδικά μικρή μου θέλει υπομονή..Και το πάθος καλό είναι δε λέω μα να μην το παρακάνεις..
Θυμάσαι τότε..
-Θυμάμαι..Και θυμάμαι πως τότε η υπομονή δεν ωφέλησε..Και έδωσα όση είχα..Και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω..Δεν βοηθάς γέρο..Εγώ θέλω απαντήσεις..Να βρώ υπομονή ή να ζήσω στο πάθος;Να παλέψω ή να παραιτηθώ;Να περιμένω ή όχι;Να μείνω ή να φύγω;
-Δεν μπορώ να σου πώ τι θα κάνεις..Δεν ταιριάζει με το όνομά μου..
-Τότε τι ήρθες να κάνεις;Να με ξενυχτήσεις;
-Ήρθα να σου πώ να μην παιδεύεσαι τόσο..Ότι και αν αποφασίσεις σημαίνει πως έπρεπε..
-Πως σε λένε;
-Αλλάζω Γνώμη,χάρηκα..
Έφυγε ξαφνικά όπως είχε έρθει αφήνοντάς με σύξυλη μα γαλήνια για πρώτη φορά..
Κοιμήθηκα σχεδόν αμέσως μετα και ονειρέυτηκα πάλι την Λάκυ να περπατάει κανονικά,να τρέχει, να κάνει σούζες και να γεμίζει το σπίτι με κουταβάκια..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2006