Αλλόκοτα βήματα

Δημιουργός: Γιώργος_Ευθυμίου

Έυκολα χάνουμε τον δρόμο μας, γοητευόμαστε από ευκαιρίες ξένες, και αποπροσανατολιζόμαστε απ' το δικό μας, απ' το είναι μας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Προχωράω για ώρες τώρα.
Πότε ξεκίνησα; Από που;
Τόσα χιλιόμετρα, ούτε ένα φως, ούτε ένας ήχος.
Παντού σκοτάδι, σκοτάδι και σιωπή.

Ένα στίγμα μπροστά μου, ναι το βλέπω!
Ο δρόμος γεννάει κ' άλλον, διχοτομείται, ευκαιρία!
Φοβάμαι...
Σταματώ,κρύβομαι, έριξα τις άγκυρες, φοβάμαι!

Έχω κλείσει τα μάτια, τα αυτιά μου νεκρά.
Το βλέπω! Ποτάμι τα φώτα κυλούν δεξιά.
Το ακούω! Του ήχου το κύμα χτυπά αριστερά.
Ευκαρία! Ευκαιρία! Βίρα τις άγκυρές, φουσκώνω πανιά!

Μα που να πάω; Δεξιά ή αριστερά;
Μου τάζει η ζωή, μα κερνάει πλαστά.
Τι έχει μπροστά; Μπροστά είναι αδιέξοδο ή...
Μπροστά είμαι εγώ, περπάτα...

Περπάτα, μην κουραστείς.
Αν κουραστείς τρέχα...
Τρέχα να προλάβεις αυτά που σ' ανήκουν.
Πριν στα αρπάξει μια ''ευκαιρία'' , πριν τα πνίξει το σκοτάδι.
Κράτα τα σφιχτά!

Τώρα είμαι εγώ, η μοναξιά μου, ολόκληρη.
Ανεβαίνω σαν ήλιος, καίω τα ξένα.
Καμία αναστολή, όχι δεν υπάρχει σκοτάδι κανείς να κρυφτεί.
Περπατάω στο φως, το ΝΙΩΘΩ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-11-2006