Κανένας δε ξεφεύγει

Δημιουργός: KTiNoS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και κει που χάραζα την άσφαλτο
με ένα φθαρμένο λάστιχο
σταμάτησε ο χρόνος
και ο πόνος πήρε πρόσωπο
και ύψος …
Μια μουσική σκέπαζει κάθε ήχο
δεκάδες βιολιά και πιάνα...
Όλα ήταν τόσο ελαφρά
και μαγικά
ξεκόλλησαν οι ρόδες απαλά
και στα σύννεφα βρέθηκα να καβαλάω …
Κοίταξα το πόνο στα μάτια και μου είπε
-Κανένας δε ξεφεύγει !
Γέλασα … και μίλησα για μέλλων …

Ένας τρομερός θόρυβος ακούστηκε
Πλαστικά που έσπαζαν
μέταλλα στην άσφαλτο
ήταν παλιό το λάστιχο
και σάρκα να καίγεται και να πονά…
Πήρα κι εγώ το μερτικό μου
από τα αφεντικό μου
μα όπως έλεγα και χτες
χτυπώ το τοίχο με κλοτσές
κι αν δε πέσει, δε με νοιάζει
Κάπου βραδιάζει,
μα κάπου αλλού χαράζει
Έχω καβαλήσει στην άκρη του κόσμου
Έχω χαράξει στροφές σαν το διαβήτη
Έζησα και συνεχίζω να ζω με πάθος
Προσπαθώ να δω το βάθος
Γυναίκες μ αγάπησαν
και τις αγάπησα κι εγώ.
Για τα άλλα αδιαφορώ
Ένα γαλάζιο Shoei φορώ
για ένα μέλλων ζω
δέρματα παλιώνουν πάνω μου
σημάδια αφήνει ο χρόνος πάνω μου
κι ένας Θεός που όλο μου κρύβεται
από πάνω μου…
(ζώα αφήνω πίσω μου)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2006