Το γκέτο

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Αφιερωμένο σε μια ψυχή που βρίσκεται μακριά και είναι (ευτυχώς) ελεύθερη και "απογκετοποιημένη"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νεκρές αισθήσεις
που αποκάμνουν,
χέρια που τρέμουν
κι ακόμα λάμνουν.

Το σύρμα σφίγγει,
πνιχτή αγκάλη,
γέμισ’ αγκάθια
το προσκεφάλι.

Νυχτώνει γύρω,
κάπου κρυμμένη,
ήλιο στα μάτια
να δει προσμένει.

Είν’ η ψυχή μου,
μέσα σε δάση
την έχω κλείσει
κι έχω ξεχάσει.

Σαν το αγρίμι
κυνηγημένος,
σ’ ανθρώπων γκέτο
είμαι θαμμένος.

Όταν στοιχειώσει
αυτό το γκέτο,
θα είμ' ακόμα
νούμερο σκέτο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2006