Κατάφερα να ζω για όσα δεν μπορώ

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να δεις πως τούτος ο χειμώνας θα είναι πιο βαρύς
Μέσα στα σπλάχνα μου γεννιούνται παγετώνες
Τις στάχτες απ’ τα μάτια μου θα βρεις
Μες στις εικόνες που σκορπάνε στους αιώνες…

Κι ύστερα κλάψε για το καινούριο σου καημό
Με του κορμιού σου τις πληγές νοστάλγησέ με
Εγώ κατάφερα να ζω για όσα δεν μπορώ
Μαζί τους να μοιράζομαι γι αυτό πίστεψέ με ….

Κι αν δεις στην πλάτη μου να βγαίνουνε φτερά
Πάρε μαχαίρι και τα δύο να τα κόψεις
Δεν έχει ο φόβος απ΄ τον φόνο διαφορά
Φύγε μακριά απ’ τη σκιά μου να γλιτώσεις…

Πάρε από πάνω μου αυτή του χρόνου την τροχιά
Έχω καλύτερο ένα τρόπο φυλαγμένο να πεθάνω
Λίγα αγάπησα και λάτρεψα, σαν όπως λεν αληθινά
Και θυσιάστηκα ολότελα και με το παραπάνω….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2006