Αρχέγονος φόβος

Δημιουργός: storm

για το μοναχικό αγρίμι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ερημιά ντύνεται ρούχο της ,της νύχτας το σκοτάδι
Τρέμει το σώμα του αγριμιού στο μαύρο απέραντο της
Λουφάζει στων φόβων τη σπηλιά αλαφιασμένο
Στο άδυτο,στο νόημα του πυρήνα του πρέπει να μπει…
Το ξέρει…
Να γευτεί την αιμάτινη γεύση του φόβου του
Για να πάρει αντίστροφα το δρόμο,στην άλλη όψη του
στην έξοδο,στο φως
Τελειώνει η αντοχή,
στριφογυρίζει με ίλιγγο στα μάτια του,αίλουρος τρόμος
Δεν έχει καταφύγιο στο δρόμο του ουρανού
Σε ένστικτα αρχέγονα,δαιμονικά,αφήνεται
Ανιχνεύει τις διδαχές προαιώνιας γνώσης
Το νόημα του Λαβύρινθου, πρέπει να θυμηθεί
Οξύνονται οι αισθήσεις ψάχνοντας σημάδια χαραγμένα
Ποια η αλήθεια…ποιο το ψέμμα….
Ξέρει…γνωρίζει…

«μόνο με τη γνώση πολεμάς το φόβο»

τρέμει,έχει χαθεί το σώμα…μια σκέψη μόνο που μετεωρεί

«όταν ο φόβος σε κυριεύσει,άχρηστη σου είναι η γνώση»

οσμίζεται,ψαχουλεύει,της σπείρας το σχήμα ακολουθεί
στο κέντρο της να φτάσει,να δοκιμαστεί,
στου φόβου την φωτιά να μη λυγίσει ,
στις φλόγες της να λυτρωθεί,
να ξαναγεννηθεί
Να παλέψει,να ορίσει ό,τι εξανεμίζει την ψυχή του
του ουρανού το χρώμα να της δώσει,
φως κι αέρα για να ονειρευτεί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2006