βαθιές ελπίδες

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους... επαναλαμβάνομαι αλλά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σε διαδρόμους το μυαλό μου όλο κύκλους κάνει
ψάχνοντας το επιμύθιο στους δικούς μου μύθους
έλα απόψε δώσ’ μου μίτο να πιαστώ Αριάδνη
το σκοτάδι με κλειδώνει σ’ άγριους λαβυρίνθους

Στους αναίμακτους βωμούς σου, λαξευτούς στην πέτρα
να εξιλεωθώ ονείρων έθυσα Εκατόμβη
δέχομαι βροχή από βέλη, τις πληγές μου μέτρα
θάλψε με στην αγκαλιά σου μάνα μου Νιόβη

Δωσ’ μου προσμονή αιώνων λάκαινα Ελένη
μάθε με να περιμένω στα χτιστά μου τείχη
το κορμί μου το ποθήσαν άγριοι πολέμοι
μα κι η ίδια η ψυχή μου το εγκαταλείπει

Λίγη ώχρα απ’ τις παρειές σου, δώσ’ μου Περσεφόνη
με μαυλίζουν, κι υποκύπτω, σκέψεις παλλακίδες
μα αν πεθαίνω, αναγεννιέμαι κάθε που νυχτώνει
βρίθουν τα κοιτάσματά μου από βαθιές ελπίδες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2006