Έλα πεθαίνω, έλα

Δημιουργός: ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ, Διαμαντής Παππάς

Μη με λέτε πια γκρινιάρη, πες τε με παραπονιάρη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα δειλινά τα πουλιά του κόσμου
γυρίζουν όλα σε μια φωλιά,
μονάχα εσύ μάτια μου και φως μου
δεν μου γεμίζεις την αγκαλιά.

Χωρίς εσένα δεν ξημερώνει
δεν βγαίνει ο ήλιος στον ουρανό
και σ’ ένα κόσμο που με παγώνει
ανάβω ελπίδες να ζεσταθώ.

Ρ
Έλα, πεθαίνω έλα
στον κήπο της καρδιάς μου
σαν βροχή απόψε.
Έλα, πεθαίνω έλα
ν’ ανθίσουν τα όνειρά μου
κι’ όσα θέλεις κόψε.(δις)
Έλα μη μου αργείς
μη το καθυστερείς.


Δεν έχουν κλείσει για μας οι δρόμοι
μη μου σκοτώνεις τον γυρισμό
σε περιμένω με μια συγνώμη
που’ χει στοιχειώσει απ’ το χωρισμό.

Χωρίς εσένα χαμένες ώρες
και στ’ άδειο σπίτι πια δεν χωρώ,
σε μια ζωή όλο ανηφόρες
που όσο κι’ αν τρέχω δεν προχωρώ.

Ρ
Έλα, πεθαίνω έλα
στον κήπο της καρδιάς μου
σαν βροχή απόψε.
Έλα, πεθαίνω έλα
ν’ ανθίσουν τα όνειρά μου
κι’ όσα θέλεις κόψε.(δις)
Έλα μη μου αργείς
μη το καθυστερείς.



Διαμαντής Παππάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2006