Παραμύθι για ένα φύλλο(α μέρος) Δημιουργός: silmariel Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μιά φορά και έναν καιρό,ένας παιχνιδιάρης άνεμος,θέλησε να παίξει με τα φύλλα του φθινοπώρου.Άρχισε να φυσά και αυτά στροβιλίζονταν ανέμελα και χαρούμενα,παίζοντας με τις λιγοστές ηλιαχτίδες γύρω-γύρω-όλοι.
Μα ένα μικρό φύλλο κουράστηκε με αυτό το παιχνίδι και απομακρύνθηκε απο τα άλλα,και έτσι χωρίς να το καταλάβει,βρέθηκε μακριά απ'την πνοή του αγέρα και άρχισε να πέφτει αργά αργά προς το έδαφος.Προσγειώθηκε απαλά κάτω και συνειδητοποίησε πως βρισκόταν μπροστά σε ένα κατώφλι.
"Ωχ"σκέφτηκε,"τώρα θα με πατήσουν στα σίγουρα"
Το φύλλο άρχισε να φοβάται,μα όχι για πολύ.Ύστερα απο λίγα λεπτά,ο άνθρωπος που έμενε στο σπίτι γύρισε απ'τη δουλειά του και καθώς ξεκλείδωνε την πόρτα,πρόσεξε το μικρό φύλλο πεσμένο στο κρύο κατώφλι.
"Πως βρέθηκες εσύ εδώ;"αναρωτήθηκε ο άνθρωπος χαμογελώντας κουρασμένα.
Έσκυψε,σήκωσε απαλά το φύλλο και μπήκαν σπίτι.Το κράτησε τρυφερά στα ακροδάχτυλά του μπροστά απο το παράθυρο και παρατήρησε τα χρώματα του φύλλου.
Ήταν καστανόχρυσο και κάπως τσαλακωμένο και ο άνθρωπος κατάλαβε πως το φύλλο αυτό είχε ταξιδέψει με αρκετούς ανέμους και πως ίσως είχε περάσει και κάποιες ταλαιπωρίες,μα το
κοτσανάκι του ήταν τρυφερό και πράσινο ακόμα.
"Θέλω να μείνεις μαζί μου,να σ'έχω συντροφιά μου"είπε ο άνθρωπος.
Το φύλλο τον κοίταξε και πρόσεξε πως ο άνθρωποςφαινόταν κουρασμένος και λυπημένος,μα το χαμόγελό του ήταν ευγενικό και καλοσυνάτο και τον έκανε να φαίνεται σαν μικρό αγόρι.
Το φύλλο παρατήρησε το εσωτερικό του σπιτιού και είδε πως παρόλο που τα έπιπλα ήταν λίγα και φθαρμένα ολόκληρο το δωμάτιο ήταν ντυμένο με βαθυκόκκινο βελούδο και μία μελωδία ρυθμική γέμιζε το χώρο.
"Τι περίεργο σπίτι"ψέλλισε το φύλλο.
"Είναι η καρδιά μου"απάντησε ο άνθρωπος.
(συνεχίζεται) Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2006 | |