εν είδει ονείρου

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα... δεν ξέρω αν έχει νόημα αυτό που έγραψα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περίσκεψη.
Απουσίες που δεν θα επιστρέψουν
πληγώνουν τον αέρα
Ιδιοτελείς παρουσίες που δεν θα φύγουν
με γεμίζουν κατάγματα
πλημμυρίδες από αγέρωχες ήττες
καλύπτουν τις ακτές μου
άμπωτες από οριακές νίκες
αποσύρονται στα βάθη μου
πειθήνια στίφη σκέψεων σαρκικών
με δίχως κρίση, και συναίσθημα
ακολουθούν τις εντολές του σώματος
σπαράζοντας ανηλεώς τον ύπνο μου.

Ξημερώνει.
Στα υψίπεδα και στα θολά τοπία του νου
βγαίνουν στα μουλωχτά οι σαρκοβόρες ύαινες
να ευφρανθούν με τα’ αποφάγια των ονείρων μου,
κι οι τελευταίες λάμψεις μιας σελήνης
-που βαρέθηκε πια να παίρνει τους ουρανούς κάθε βράδυ-
σκορπούν στο πρώτο φως

Κι εγώ ανακράζω τους ανέμους
να φέρουνε κι απόψε στο δωμάτιο
της εφηβείας τις χίμαιρες;
εν είδει ονείρου, εν είδει σύννεφου λευκού…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2006