Εκπυρσοκρότηση

Δημιουργός: Avalon, william Smith

....Μανιφέστο στην αρχιτεκτονική του κενού.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Είμαι ένας εναλλακτικός άνθρωπος, μπερδεμένος στους αιώνες[/I]

[I]έρχομαι από την έκτη δυναστεία των Χαν και φέρνω δώρα από το παρελθόν
για να εξηγήσω το μέλλον και να μεταναστεύσω το παρόν στο άδυτο..[/I]

Χρησιμοποιώ λόγια που είπες , σε μια ανύποπτη στιγμή της παρόρμησής σου

σε περίμενα να τα εκστομίσεις για να στα κλέψω από την μνήμη σου
[I]να την κάνω δική μου[/I]

και να στην προσφέρω σαν ανάμνηση ,σαν ζωή που ίσως έζησες
και ίσως πέρασε ξυστά …

[I]Φτιάχνω ιστορίες γονιδιακές από τα κύτταρα σου...[/I]

Δημιουργώ αμαρτίες στο μυαλό σου
από τις ερωτήσεις που εσύ κάνεις για να με εξηγήσεις..

Μα ξέρεις κάτι;
Εγώ είμαι αϋλος ,
δεν υπάρχω ,
δεν υπήρξα ποτέ
είμαι ένα νεφέλωμα που ξενυχτά στον ουρανό σου

[I]Κάποτε, με είπανε βροχή, μετά με είπαν ήλιο , κάποιοι άλλοι με ονόμασαν σιωπή
και κάποιο άλλοι φίλο...[/I]

Εγώ είμαι απλά ένα φύλλο
που δραπέτευσε από το δέντρο του
και χάραξε δική του αυτόνομη πορεία στις εποχές...

Χρησιμοποιώ την τέχνη της σμίκρυνσης , την τέχνη των Bonzai
στερεώνω όλη τη σιωπή , πάνω σε ένα μεταλλικό δίσκο
και δημιουργώ τα δέντρα που με εξοστράκισαν σε μικρογραφία ,
για να δημιουργώ ψευδαισθήσεις ότι ζω...

[I]Μιλάς με κάποιον που δεν υπάρχει ,
που δίνει πληρωμένες απαντήσεις
στο μείζον κείμενο της αθανασίας της ψυχής
και του ρόμβου των θρησκευτικών πεποιθήσεων
της ασύνδετης κοινωνίας των Εθνών[/I]...

Αυτός είμαι ,

ένα ξεπερασμένο κίνημα William καρφωμένο στο μυαλό σου
με λάβαρα και σημαίες μιας άλλης εποχής
περιμένοντας για εξιλέωση,
μια καινούργια σταυροφορία με το αζημίωτο

[I]Θα αποψιλώσω και σήμερα τα μίζερά σου
θα πάρω βαθιές ανάσες από τον ρυπογόνο ουρανό σου
θα δέσω σφιχτά τις ανοιχτές πληγές σου ,
για να μη σου τελειώσει το αίμα[/I]

και θα φωνάξω δυνατά στο απέναντι ξωτικό
με τη δέουσα αρνητική χροιά της επιβολής:

[I]“μην νομίζετε ότι είναι τόσο εύκολο να μορφώσετε έτσι το αίσθημά σας
ώστε να αισθάνεστε φυσική αηδία”. [/I]

Ακόμη και αυτό είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να το νιώσεις...

Ποιά θέση τελικά να καταλάβω σαν πολεμιστής ;
εκείνη του άοπλου ή εκείνη του φονιά ;

Το ψάχνω ακόμα....

[I]Η εκπυρσοκρότηση του όπλου μου αχνίζει ακόμα αυταπάτες

κι εγώ δε θέλω άλλο να μεγαλώσω, για να μη σκοτωθώ....

Καληνύχτα εποχή , με ξενύχτησες κι απόψε ….[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2006