άθροισμα μηδέν

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα, ένα τραγουδάκι ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διώχνω απ’ εντός μου τον καιρό
κι ότι δοκίμασα αρμυρό
που καίει τον ουρανίσκο.
Προσθέτω όλα μου τα δεν
και βρίσκω άθροισμα μηδέν
τι με λυπεί δεν βρίσκω

ψάχνω να βρω με ζυγαριά
ποια αισθήματα είναι πιο βαριά
Της μνήμης ή της λήθης
και τι βαραίνει πιο πολύ
το δίπλα μου που έχω φιλί
ή το φιλί που λείπει

κόβω στα δυο την μια ψυχή
κι δίνω εσένα τη μισή
κι εγώ κρατώ την άλλη
την πιο ισχνή , την πιο δειλή
που ο θάνατος την προσκαλεί
σεργιάνι να την βγάλει

στις πέντε αισθήσεις μου φωτιά
βάζω, να μην αγγίζω πια
να μη ακούω, μη βλέπω
μη γεύομαι τη μοναξιά
μήτε να οσμίζομαι βαθιά
ό,τι έπαψα να έχω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2006