Στου παράδεισου την πόρτα

Δημιουργός: free falling

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι ο Άγιος Πέτρος με υποδέχεται
μ’ ένα χαμόγελο που θα ζήλευαν πολλοί

κι αρχίζει αμέσως τις γνωστές μαλακίες

Η τύχη, λέει, ευνοεί τους τολμηρούς
Είδες;
Τόλμησες και ήρθες στον Παράδεισο
Τι άλλο ήθελες;
Αναρωτιέμαι γιατί είσαι ανήσυχος και τρέμεις

Η τύχη, θείο, απάντησα,
μάλλον τις παροιμίες ευνοεί
μόνο από τύχη μερικές
βγαίνουν αληθινές
Και κοίτα μη μου πει κανείς
‘έκανες λάθος’
Η τόλμη είναι μονόδρομος
δημοφιλής μα λιγοπατημένος
στρωμένος με γκαντεμιά και κόκκαλα

Τις οδηγίες τις ακολούθησες;

Κατά γράμμα μπάρμπα και το ξέρεις
Πριν ξεκινήσω
άδειασα στη θυρίδα τους φόβους μου
μέχρι την τελευταία σταγόνα
δεν πήρα μαζί μου
ούτε καν τη μυρωδιά τους
που είναι αρκετή για να με προδώσει
Πήρα όρκο σιωπής
Έκανα τα μάτια όπλα
να οχυρώνουν το κορμί στα δύσκολα περάσματα
Ξόδεψα τα χέρια μου
κλείνοντας τ’ αυτιά μου
κι έτσι μου έμειναν τα πόδια μόνο
κι η αναπνοή
να περπατώ και ν’ ανασαίνω

Και τι κατάφερα;
Δεν έχει σημασία πώς
άλλη μια στρώση έγινα
στης τόλμης το μονόδρομο

Όχι τέκνον μου,
Αυτή είναι η ανταμοιβή σου
Πάρε αυτά τα φτερά
και πέρνα αυτή την πόρτα

Άσε θείο καλύτερα
το κόλπο με την πόρτα

Δε μου δίνεις τα φτερά
για μια βουτίτσα ακόμα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2006