Δεν έφυγες ποτέ

Δημιουργός: radua, radua

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κομμάτια της ζωής μου
κομμάτια αγνώριστης ζωής,
φτερουγίζει η στιγμή..
ξεχωρίζει..στεφάνι σιωπής
σκορπίζει τα σχήματα.

Χρωματιστά σύννεφα
σκαρφάλωμα στ'ουράνιο τόξο
των ματιών σου.

Έσβησαν οι δρόμοι,
ταξίδι στο άκτιστο φως
πίσω απ΄την Αυλαία.
Και στέκομαι σε ξένους ύπνους
προσπάθεια
για αλφάδιασμα καιρών.

Η αλήθεια παντρεύτηκε
ένα κομμάτι ουρανό
γαλάζιο
και γέννησε την κοσμική στάχτη.
Και το λίγο έγινε πιο λίγο
λιγόστεψε εντελώς.

Κι έμεινε η βρύση
να στάζει καρδούλες στα μάτια..
κοριτσάκι της καρδιάς μου.

Η Σελήνη μια σχισμή απρόσιτη
στον καινούριο αιώνα..
προχωρά ματωμένη
ψάξιμο κλειδιών,
και σκιών που βαθαίνουν μέσα σου,
και σκάβουν ηδονή.

Χιονάκι λήθης έπεσε
την εποχή των αποχρώσεων,
και η κοίμησή σου
ανακαλύπτει
έκπτωτη την Αιωνιότητα.

Δεν έφυγες ποτέ..
Απλώς ο κόσμος γλίστρυσε
αθόρυβα μακρυά σου.
Ο κόσμος γύρω σου
πιο λίγος κι απ'το λίγο
ήτανε για να υπάρξεις εσύ.
Μέχρι που λιγόστεψε
εντελώς για σένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2006