Η Απορριψη

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η Απορριψη</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η Απορριψη</b><p>Δημιουργός: marakos1948, <i>Μάριος</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Διαβάζω εδώ και καιρό ποιήματα συνστιχουργών,που υποφέρουνε ακόμα και έμμετρα,επειδή κάποιος ή κάποια  τους απέρριψε είτε εξ αρχής,ειτε στην πορεία της σχέσης τους.<br />
Με λιγα λόγια μας δίνουμε να καταλάβουμε,πόσο πονάνε και πόσο υποφέρουνε για κάτι τέτοιο.<br />
Ομως η απόρριψη ειναι κάτι το εντελως φυσιολογικό στη ζωή μας,όπως η αποδοχή μας απο τρίτους.<br />
Στην πραγματικότητα έχει θιγεί ο εγωισμός μας  και τίποτα περισσότερο.<br />
Εγω να δείτε πόσες φορές εχω φάει την πατσαβούρα στα μούτρα,όχι τόσο λόγω ευμορφίας μου,αφού ειμαι περιζητητος για σωσίβιο αλλα και για αντιανεμικό στις λεπτεπίλεπτες υπάρξεις,όσο λόγω του παρορμητικού χαρακτήρα μου που συνήθως πανικοβάλει τα θηλυκά αλλά και της παιδικής μου ψυχης που πολλές δεν είχανε την υπομονή  να αναμείνουνε την ενηλικιωσή της.<br />
Ομως υπηρξανε και κυρίες  του ελέους που με ανέχθηκαν και ειπανε μέσα τους,καλός ειναι τούτος εδω να σπάμε πλάκα και να περνάμε καλά και εκει την πάτησαν,γιατι δεν είμαι καθόλου μα καθόλο ένα ευκολο ζωάκι.<br />
Παντα ήξερα τι ήθελα και τί ζητούσα στη ζωή και ποτέ μα ποτέ δεν έκανα σχέση με κάποια επειδή με ήθελε εκείνη και μόνο.<br />
Επρεπε να την θέλω και εγώ,βεβαίως βεβαίως και του Θεμιστοκλέους.<br />
Οσες φορές λοιπον μου έδωσαν τα παπουτσια στο χέρι,αφού εσωκλειστηκα φυσιολογικά μέχρι να.. σαραντίσω,ξεκίνησα την αναζητησή μου για κατι καινούργιο και ζωογονο για μένα.<br />
Δεν εβλεπα κρεατα μπροστα μου,αλλά γυναίκες με προσωπικόητα και ευαισθησίες και ηθελα πανω απ όλα να με εμπνέουνε.<br />
Δηλαδή εκτός απο το μούσι μου,ήθελα και τη μούσσα μου.<br />
Απορριφθηκα,ξεαπορρίφθηκα τελικά πάντα στάθηκα στα πόδια μου σαν τον γάτο,απ οσο ψηλά κι αν έπεφτα.<br />
Γιαυτό τη νέα χρονιά που ξημερώνει ευχομαι στους απορριφθεντες και των δυό φύλλων να μη το βάλουνε κάτω και να ξανοιχθούνε στις θάλασσες της αναζήτησης για κατι το καινούργιο.<br />
Κι αν τυχει και απορριφθούνε ξανά,να συνεχίσουνε απρόσκοπτα την αναζητησή τους.<br />
Η ζωή δεν σταματάει με τις απορρίψεις,παρα μόνο με τίς ρίψεις,δηλαδή ν αποφευγετε να περνάτε κάτω απο μπαλκόνια,μη σας έρθει κανενας Ζαχόπουλος κατακέφαλα.<br />
Αντε και καλη μας χρονιά<br />
<br />
Μαράκος<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-12-2006</td><td valign=top></td></table><br />