κόκκινα ίχνη

Δημιουργός: άχρωμη πινελιά, ιωάννα

"ο άνεμος της ερήμου εδω και πολύ καιρό έσβησε τα βήματα μας..."

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center]Φωλιάζει η φωνή σου στα μέσα μου.
Αυτή η αχνή στο τζάμι αναπνοή
που ζωγραφίζει τη μορφή σου...
Δεν ήθελα να διαλύσω την ευτυχία των ματιών σου!
Ήλπιζα μονάχα να γευτώ τη συναυλία των φωνητικων σου χορδών.

Απλά , σκέφτηκα
πως θα με τροφοδοτήσεις με νέα φώτα
για την εξερεύνηση της απάτητης σπηλιάς...

Η αγκαλιά σου φυλαχτό της αγιάτρευτης ανοησίας μου!

Μικρό παιδί που χάνει την κουβέρτα του.
με τι θα ζεσταίνει πια τα γαλάζια του όνειρα?

Σε μουσικό κουτί χορεύει η πριγκίπισσα του παραμυθιού που ζω...
άρα δεν είμαι εγώ!
Κάπου ψάχνω ακόμα το γοβάκι μου...
Μήπως είναι σπασμένο στο δάσος?
Δεν θα κοιτάξω εκεί...
Κάποιο ελάφι πληγιάζεται από τα κομμάτια
και τα κόκκινα ίχνη με οδηγούν στα ίδια ατέλειωτα μονοπάτια.

Αποσύρομαι...[/align][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-01-2007