Απόηχος

Δημιουργός: storm

η λύση του αινίγματος...είναι το αίνιγμα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η φωνή σου αλλάζει φίλε μου
Η φωνή που σβήνεται
Η φωνή που δυναμώνει
μες στον άνεμο
Είναι που μεγαλώνεις
ανέλπιστα τον χρόνο
Να με θυμάσαι φίλε
Στο μπαλκόνι
να σκαλώνω το φεγγάρι
Στο φτερούγισμα
μιας λαβωμένης πεταλούδας
Κουκίδα στην γραμμή
που τράβηξες
Μην ξεχάσεις ότι
θ' ανταμώνουμε
Πάνω σ' ένα τζάμι νοτισμένο
που ανασαίνουν αναμνήσεις
Στο σμιλεμένο ανάγλυφο
της θλίψης
Στα στοιβαγμένα ανείπωτα
κι ανήκουστα λόγια
Κι αν έχεις μέσα σου μια πίκρα
να γράφεις την σιωπή σου
Κι αν κάποτε νιώθεις ανία
να παίζεις σκάκι
με τ' απομεινάρια της θλίψης

Αργά να ταξιδεύεις
Μην ακούς τις σταθερές που ουρλιάζουν
για χαμένους θησαυρούς
Οι μεταβλητές κρύβουν την έξοδο
από τις φυλακές

Θ' ανταμώνουμε στον απόηχο των λέξεων...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2007