Αστείρευτα, αγνά, αμόλυντα

Δημιουργός: Evita[Iris], εVα

καλημέρα με ένα γλυκό ποίημα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι τόση η αγάπη μου που περισσεύει
δεν ξέρω αν χωρά στου ουρανού την αγκαλιά
κι αν η ματιά σου ακόμη με μαγεύει
ας γίνουν όλα μια μελωδία γλυκιά

Είναι τόσα τα λόγια μου που δεν μπορώ να ξεστομίσω
και η ψυχή μου σαν δειλή δεν βοηθά
είναι τόσα που θέλω να σου πω, να σου μιλήσω
μα κλειστές τις πόρτες της κρατά η καρδιά

Είναι τόσες οι αγκαλιές που θέλω να σου χαρίσω
που τα χέρια μου μετά βίας κρατώ στο δικό μου κορμί
είναι τόση η τρυφερότητα που θέλω να σου δείξω
που διστάζω όταν φτάνει η μοιραία μας στιγμή

Είναι τόσα δάκρυα που για σένα θέλω να χύσω
μα τα μάτια μου μάθανε τη ζωή
είναι τόσα τα χαμόγελα που θέλω να σου χαρίσω
που μ' ένα γέλιο σου τα δείχνω όλα μαζί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2007