μεσ' την ασφάλεια του φωτός

Δημιουργός: χρήστος

άλλο ένα ακατανόητο... καλή σας μέρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε βραδιά πίσω απ’ τα μάτια μου
δρεπανηφόρα όνειρα θερίζουνε τον ύπνο μου,
σαν τιμωρία για το που επαίρεται ο νους
για το που αντροκαλιέται
πως τάχα αν θέλει και τον ίδιο το θάνατο
-την ύστατη κι ανώτατη φθορά-
μπορεί να παρακάμψει, να νικήσει
βαφτίζοντάς τον «τέλος»
να μοιάζει τέρμα ταξιδιού
στερνό λιμάνι πλοίου…

κάθε βραδιά μέσα στα στάδια του μυαλού μου
αόρατοι άλτες , εφιάλτες της σιωπής, συναγωνίζονται
ποιος θα σαλτάρει πιο ψηλά, να ξεχωρίσει.
Σκιώδεις σφαιροβόλοι αμιλλώνται
ποιος θα πετάξει πιο μακριά τα όνειρατά μου
ως την οριακή γραμμή της απομυθοποίησης
πυγμάχοι χρόνοι δείχνουν την πυγμή τους
γρονθοκοπώντας άγρια ότι πόθησα
αδέκαστοι ελλανοδίκες πλέκουνε με πλεκτάνες
κότινους για να στέψουνε το τέρμα.

Μα κάθε αυγή μεσ' την ασφάλεια του φωτός
Καθώς στα σπάργανα τα κόκκινα του ορίζοντα
Κοιμούνται νεογέννητες οι ελπίδες,
Βρίσκω τη δύναμη να λοιδορώ την παρακμή
Και να χλευάζω ακόμη και το θάνατο
-την ύστατη κι ανώτατη φθορά-
και να οστρακίζω μακριά
τη λύμη των λυμάτων που λυμαίνεται
ανεξαιρέτως κάθε που νυχτώνει
το μυαλό μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2007